Świat bezprzedmiotowy

Malewicz w klasycznej rozprawie, opublikowanej po raz pierwszy w Niemczech w 1927 roku na łamach Bauhausu, analizuje koncepcje światopoglądowe kierunków malarskich od akademickiego naturalizmu, poprzez impresjonizm, Cezannea, kubizm, a na suprematyzmie skończywszy. Autor wprowadza pojęcie "elementu dodatkowego", przez który rozumie nową treść i formę, wnoszone do całego dorobku sztuki na każdym etapie jej rozwoju. Na końcu tej artystycznej ewolucji znajduje się czarny kwadrat na białym tle i suprematyzm, który - jak pisał Malewicz - "ignoruje spowszedniałą przedmiotowość" i przyznaje pierwszeństwo czystemu odczuciu.