Opinia na temat książki Światu nie mamy czego zazdrościć
Autorka stworzyła ciekawą konstrukcję książki. W losy kilku osób, którym udało się uciec do Korei Południowej wplotła historię kraju. Muszę przyznać, że lektura tej książki nie jest łatwa. Człowiek zachodzi w głowę, jak jest to możliwe, żeby 23 miliony ludzi było w ten sposób podporządkowanych jednemu człowiekowi. Kraj przypomina jeden wielki obóz koncentracyjny.
Opisy ludzi umierających z głodu i zbieranie ciał na wózki przypominał mi filmy dokumentalne, które pokazywały sceny z warszawskiego getta, jak zabierano trupy z ulicy na takie właśnie wózki. Książka z gatunku literatury faktu.
/o-9788380495500/n/swiatu-nie-mamy-czego-zazdroscic)
Wyobraź sobie koszmar rodem z Roku 1984 Orwella wcielony w życie. Wyobraź sobie, że mieszkasz w kraju, w którym radia odbierają tylko jedną, państwową stację. Wyobraź sobie szary świat, w którym kolor...
Pozostałe opinie
To była moja pierwsza książka o Korei Północnej, wróciłam do niej po kilku latach, choć bardzo rzadko czytam książkę dwukrotnie. To jest pozycja, która spośród wszystkich przeczytanych reportaży naj...
"Żeby przeżyć lata 90- te w Korei, trzeba było tłumić w sobie odruch dzielenia się jedzeniem. Żeby nie zwariować, trzeba było nauczyć się obojętności". W wyniku złej polityki rządu, wstrzymaniem wsp...
„Światu nie mamy czego zazdrościć” to jeden z lepszych reportaży, jakie kiedykolwiek czytałam. Niezwykle wyważony, unikający wielkich słów, a jednocześnie dosadny i mocny. Autorka pod pretekstem hist...
@Gabriela_Deda
Korea Północna nie dopuszcza obywateli innych narodów do poznania swojego wnętrza. Stąd tak trudno o reportaż, który pokazuje prawdziwe życie ich mieszkańców. Dzięki mrówczej, pełnej poświęcenia i sam...
