Świątynia ciszy

Czwórka przyjaciół buntuje się przeciwko rodzicom i wyjeżdża na wymarzone wakacje.
Przyjaciele podczas podróży, gubią się w lesie.
Błądząc, natrafiają na niesamowity opuszczony hotel, w którym postanawiają się schronić.
Szybko okazuje się, że nie są w nim sami, a to, co miało być świetną przygodą, okazuje się koszmarem niczym z horroru.

"Odpłynęłam do świata snów i koszmarów, nie wiedząc, dokąd mnie zaprowadzi."

Czym tak naprawdę jest świątynia ciszy?
Co kryje się za jej murami?

"Za każdym razem, gdy na niego patrzyłam, zastanawiałam się, czy to, co czuję, to nienawiść, czy zauroczenie. Między nienawiścią i miłością była bardzo cienka linia, a ja stałam dokładnie na jej środku. To uczucie było toksyczne i nienaturalne, ale coś ciągnęło mnie do tego, żeby za nim podążać."

Hmmm..... 🤔 No i mam dylemat, co Wam napisać. Zacznę może od początku.

"Świątynia ciszy" to mieszanka horroru, romantasy i thrillera w jednym.
Choć początek całkowicie mnie wymęczył (jak dla mnie był za długi) to, to co dostałam później wciągnęło mnie niczym hotel naszych bohaterów.
Autorka wymyśliła dość oryginalną fabułę, która nie pozwala się nudzić, dzieje się tu dużo.
Tajemnice, jakie skrywa hotel, odkrywałam z wielką przyjemnością, chociaż nie raz miałam gęsią skórkę na rękach.
Bohaterowie no tu mogłabym się rozpisać, ale nie będę spoilerować, ale powiem wam jedno wykreowani byli bardzo prawdziwie. Raz irytowali, innym raz...

Lubicie książki pełne tajemnic i zwrotów akcji? Jeśli tak, to ta powieść będzie dla was idealnym wyborem.

Grupa przyjaciół planuje tygodniowy wyjazd do domku jednego z bohaterów. Miał to być pełen wrażeń i zabawy czas, jednak ich plany legły w gruzach, gdy zabłądzili w drodze. Co może się wydarzyć w opuszczonym hotelu, położonym w samym sercu lasu?

Choć początkowo fabuła wydaje się przewidywalna, autor zaskakuje nieoczekiwanymi zwrotami akcji, które nadają historii zupełnie nowy wymiar. Spędziłam cały wolny dzień, pochłaniając tę książkę, nie mogąc się od niej oderwać. Każdy kolejny rozdział przynosił nowe niespodzianki, podsycając moje zainteresowanie.

Już w prologu Emilia Grabowska potrafi zaciekawić czytelnika, choć pierwsze rozdziały nie do końca przypadły mi do gustu. Po spokojnym wprowadzeniu, ukazującym codzienne życie głównej bohaterki, akcja szybko nabiera tempa, wciągając czytelnika w wir tajemnic i niebezpieczeństw.

Mimo że początek może wydawać się nieco powolny, warto przez niego przebrnąć, ponieważ dalsze wydarzenia pełne są nieoczekiwanych zwrotów akcji, które sprawiają, że książkę czyta się jednym tchem.

Każda kolejna strona i rozdział ukazują subtelną, ale wyraźną zmianę w zachowaniu i wyglądzie głównej bohaterki, co jest ogromnym atutem tej powieści. Widać, że autorka włożyła wiele pracy w rozwój swoich postaci, nadając im głębię i autentyczność.

Świat wykreowany przez Grabowską również zasługu...