Recenzje

Małgorzata Musierowicz "Szósta klepka"

10.10.2012

O Małgorzacie Musierowicz i jej Jeżycjadzie słyszał już chyba każdy. Ta popularna wśród nastolatków (i nie tylko!) seria powieści obyczajowych liczy obecnie dziewiętnaście tytułów (początkiem października 2012 miała miejsce premiera "McDusi"), dwudziesta książka (Wnuczka do orzechów) jest w przygotowaniu. "Szósta klepka" to pierwsza powieść z teg... Recenzja książki Szósta klepka

@Elviska

„Życie jest piękne. Li i jedynie!”

18.02.2013

Wydawałoby się, że nie ma dziś literackiego amatora, który nie czytałby słynnej Jeżycjady Małgorzaty Musierowicz, bowiem jest to autorka wielu poczytnych powieści dla dzieci i młodzieży, która zyskała sobie ogromną sympatię czytelników rozsianych po różnych zakątkach kraju. A jednak, ze wstydem (i żalem!) muszę przyznać, że moje dzieciństwo było ub... Recenzja książki Szósta klepka

@malaM

W (nie) przeciętnej rodzinie…

6.02.2013

„Nic nie mija bez śladu. Cokolwiek zrobię, będę to miała zapisane w historii życia, podobnie jak do historii choroby wpisuje się każdy drobiazg. Coś, co się już stało, stało się na zawsze. Minęło i już nie mogę tego zmienić. Niby nie ma, a jest. Ktoś o tym pamięta i ja pamiętam, i nie można zrobić nic, żeby to wymazać.”* W czasach szkoln... Recenzja książki Szósta klepka

@Bujaczek

"Szósta klepka"

18.07.2013

Stworzonej przez panią Małgorzatę Musierowicz "Jeżycjady" raczej nikomu nie trzeba przedstawiać. Bawiła i nadal bawi kolejne pokolenia, nawet te które otacza zupełnie inna rzeczywistość niż wszechobecny PRL w tej serii. Do cyklu o losach mieszkańców osiedla Jeżyce próbowałam się przekonać kilka lat, oczywiście z marnym skutkiem, ale w te wakacje po... Recenzja książki Szósta klepka

@Amethyst

Zobacz wszystkie (11) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Antoniowka

2021-09-25

7 /10

Przeczytane

Ostatnio pod wpływem impulsu postanowiłam – czytam Jeżycjadę! Oczywiście całość jest trochę naiwna, wiadomo jak się skończy ta historia, ale z powieści emanuje takie ciepło, poczucie humoru, że ta naiwność mi w ogóle nie przeszkadzała. Autorka stara się pokazać młodym ludziom, że nie zawsze to jak oni sami siebie postrzegają, pokrywa się z tym, jak widzą ich inni.

Patrzę też z nostalgią na przeszłe lata, gdy nie było takiego jak dziś wyścigu szczurów, wszystko toczyło się swoim tempem, człowiek nie odczekiwał od życia ciągłych fajerwerków i szampana, tylko po prostu żył.

Choć już dawno przestałam być nastolatką, książka nie dość, że mnie zainteresowała, to mam ochotę na kolejne tomy.

× 12 | Komentarze (1) | link |

@margota13

2023-08-03

7 /10

Przeczytane Literatura polska Posiadam Literatura młodzieżowa

Zachciało mi się powrotu do dzieciństwa, do wczesnej młodości. Takiego sentymentalnego spotkania z przeszłością i ze światem, którego już nie ma. I kolejny raz spędziłam mile chwile w klimatach Jezycjady. Zawsze chciałam mieszkać w starej stylowej kamienicy pełnej zakamarków, korytarzy, strychów i wieżyczek. Najlepiej w stylu secesyjnym. Gdyby jeszcze miała w oknach klatki schodowej kolorowe witraże oraz tajemne drzwi dla służących i pokojówek to bylby szczyt marzeń. Kamienica, w ktorej mieszkali państwo Żakowie znowu obudziła we mnie takie pragnienia. Ta wieżyczka z kogutem? ...po prostu obłęd ... Bobcio też jest obłędny.

× 4 | link |

@krysztyna

2022-02-16

8 /10

Przeczytane

Pierwszy raz przeczytałam tę książkę bardzo dawno temu, jeszcze w dzieciństwie, zatem postanowiłam odświeżyć sobie ostatnio pamięć. Jakże inaczej człowiek spogląda na świat po tylu latach! Teraz bardziej doceniam kunszt językowy Małgorzaty Musierowicz i rozumiem rozterki targające bohaterami.

Świetna powieść zarówno dla dużych, jak i dla małych (no, tak od 10 lat wzwyż :P ). Serdecznie polecam!

× 1 | link |

@denudatio_pulpae

2019-11-14

6 /10

Przeczytane Mam w domu 📚

Pierwszą częścią Jeżycjady jaka wpadła mi pewnego dnia w ręce w szkolnej bibliotece był "Kwiat kalafiora". Intrygujący tytuł, nawet jak dla uczennicy szkoły podstawowej. Książka spodobała mi się straszliwie, więc pani bibliotekarka zostawiała dla mnie dalsze tomy, które pochłaniałam w bardzo szybkim tempie. Za "Szóstą klepkę" zabrałam się trochę później i niestety, nie przypadła mi do gustu aż tak bardzo jak "Kwiat kalafiora" i późniejsze części.

Perypetie życiowe dziewczyny, o uroczym przezwisku Cielęcina, są opisane z humorem charakterystycznym dla autorki, jednak kolejne odsłony Jeżycjady podobały mi się bardziej.

Podobnie jest teraz, po latach, kiedy ponownie zabrałam się za całą serię. Zaczęłam jednak tym razem od "Szóstej klepki". Miła książka, którą poleciłabym bez wahania młodszym czytelnikom, ale nadal jest dla mnie jedną ze słabszych części, do której wracałam chyba najrzadziej.

| link |

@yellowandgreen

2009-04-08

8 /10

Wraz z ,,Kłamczuchą" i ,,Kwiatem kalafiora" najlepsza z całej Jeżycjady - klimatyczny komunizm w postaci zalegającego w sklepach sera żółtego, czasy słuchania Beatlesów, swojscy bohaterowie. Następne części ,,Jeżycjady", już nie powalają, to jakby funkcja pierwszego się zakochania w funkcji zmiennej = coraz to innej bohaterki, sięganie po kolejne części to raczej nie kwestia zaspokojenia książkowego apetytu, ale przywiązania do jeżycowych bohaterów (kto by nie chciał mieć tak fajnej rodziny jak Borejkowie?). Czy wiedział ktoś, że Małgorzata Musierowicz jest siostrą...Stanisława Barańczaka?

| link |

@Meme

2010-08-12

Przeczytane

"Szósta klepka" yo pierwsza część Jeżycjady.Kolejna część która mnie urzekła. Bardzo polubiłam Celestyne główną bohaterkę i jej przezabawnego kuzyna Bobcia, który później pojawia się w Pulpecji i dalszych częściach Jeżycjady jako już dorosły młodzieniec, a potem ojciec i mąż - Florian, Florek Górski. Szkoda tylko, że Cesia już nie gości w dalszych częściach. Ale i tak ogromną sympatią darzę tą przezabawną rodzinkę Żaków.

| link |

@Bujaczek

2013-02-06

10 /10

Przeczytane Muszę je mieć ;) Lit. dziecięca/młodzieżowa

Musierowicz w swoim cyklu połączyła przyjemne z pożytecznym i tak oto porusza tematy trudne, poważne i mniej poważne, a do tego przedstawia nam perypetie osób, które bawią, wzruszają i dostarczają niezapomnianych wrażeń.

| link |

@Liliowa

2009-08-14

Przeczytane

Długo polowałam w bibliotece, aż wreszcie ją dorwałam i przeczytałam w ciągu jednego dnia. Po prostu świetna, nie sądziłam, że Jeżycjada to tak wspaniała seria. Oczywiście w najbliższym czasie sięgnę po ciąg dalszy. :)

| link |

@Aiwlys

2009-07-10

8 /10

Przeczytane

Bardzo miła książka. Zwłaszcza, że główna bohaterkaprzeżywa podobne uczucia jak każda dziewczyna w jejwieku. Denerwowała mnie tylko swoim zachowaniem, zwłaszcza w stosunku do Jerzego. Na szczęście koniecjest świetny.

| link |

@April

2012-07-06

10 /10

Świetna książka, przy czytaniu nieraz pojawiał się uśmiech na mojej twarzy. Bohaterowie wydawali się tacy realni, że można było znaleźć pośród nich siebie i swoją rodzinę. Idealna na poprawienie humoru. :)

| link |

@szarikow

2011-07-31

Przeczytane "Żadne krzyki, żadne jęki nie przekonają nas, że białe jest białe, a czarne jest czarne"

Rany, ale PORAŻKA! Moim zdaniem Musierowicz pisze tragiczne książki! Nudne, niewciągające, a ściślej o wszystkim i o niczym. Nie polecam, wywody Celastyny na temat swojej figury doprowadzały mnie do szału!

| link |

@WehikulCzasu

2011-12-29

Przeczytane

Szarikow, absolutnie się z Tobą nie zgadzam. Uwielbiam całą Jeżycjadę, a książki Małgorzaty Musierowicz są pełne ciepła i humoru, i tak jak napisał ktoś wcześniej- prawdziwe.

| link |

@skakAnka

2009-03-26

Przeczytane

uuu. uwielbiam te książki, a wizja Bobcia palącego kalki i radującego się swoim poczuciem omnipotencji w roli Nerona sprawia że cała w środku się śmieję :D piękneee

| link |

@LadyEssex

2009-08-15

8 /10

Przeczytane

Po raz pierwszy sięgnęłam po książkę Musierowicz i muszę przyznać, że bardzo lekko i przyjemnie się ją czytało. Dobra odskocznia od nudnego, szarego życia. ;)

| link |

@snaky_reads

2020-06-17

10 /10

Przeczytane

Małgorzata Musierowicz- klasa sama w sobie. Tylko i li! Masa wartościowych myśli i cytatów. Wspaniały powrót do początków serii.

| link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“[...] Najłatwiej jest machnąć ręką na wszystko. Mama zawsze powtarza, że pracować nad sobą trzeba do końca życia, bo zawsze jeszcze można coś poprawić [...]”

“[...] -Wszyscy możemy mieć jakiś wpływ na to wszystko-odparł Żaczek z dziwną powagą.-Z drobin powstaje całość, siły się sumują, jedno ziarnko prochu nic nie znaczy, wiele ziarenek prochu to materiał wybuchowy.[...]”

“[...] To zmysł humoru. Im częściej się nim posługujesz, tym życie wydaje się łatwiejsze. [...]”

“Nic tak nie utwierdza nas w przekonaniu o własnej szlachetności, jak własna szlachetność.”

“Nic nie mija bez śladu. Cokolwiek zrobię, będę to miała zapisane w historii życia, podobnie jak do historii choroby wpisuje się każdy drobiazg. Coś, co się już stało, stało się na zawsze. Minęło i już nie mogę tego zmienić. Niby nie ma, a jest. Ktoś o tym pamięta i ja pamiętam, i nie można zrobić nic, żeby to wymazać.”