Richard Papen przynależy do elitarnego kręgu studentów poszukujących piękna i prawdy świata antycznego. Zahipnotyzowany przez swoich towarzyszy, jest nieświadomy zbrodni jaką popełniają. Po wtajemniczeniu zaczyna jednak wierzyć w konieczność zamordowania przyjaciela.
Tajemna historia
Donna Tartt
7.9
/10
Ocena 7.9 na 10 możliwych
Na podstawie 41 ocen kanapowiczów
Na podstawie 41 ocen kanapowiczów
/d58318f233b787e1e2fa1d9842e3a42f/n/tajemna-historia)
Lista autorów
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7.9
/10
Ocena 7.9 na 10 możliwych
Na podstawie 41 ocen kanapowiczów
Na podstawie 41 ocen kanapowiczów
Opis
Tytuł oryginalny: The secret history
Data wydania: 1994
ISBN: 83-86211-94-6, 8386211946
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Seria:
Biała Salamandra: klub ciekawej książki
Kategoria:
Powieść zagraniczna
Stron: 597
Mamy 5 innych wydań tej książki
Autor
Donna Tartt
Urodzona 23 grudnia 1963 roku w USA (Greenwood, Stany Zjednoczone)
Donna Tartt – amerykańska pisarka, autorka trzech powieści, pisanych latami. Donna Tartt urodziła się w Greenwood i dorastała w położonej w pobliżu Grenadzie. Po roku studiów w Missisipi przeniosła się do Bennington College w Vermoncie (1982-1986...
Pozostałe książki:
/53b11c72-fcb3-466e-b0bd-f6ca4c036931/n/tajemna-historia)
/0845fd7f-47a8-47ac-8e21-ebdba1302fa4/n/szczygiel)
/657c66a8-dacd-42e7-900e-8a41295ea2d8/n/maly-przyjaciel)
Wszystkie książki Donna Tartt
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
co usprawiedliwia morderstwo...?
WYBÓR REDAKCJI
22.01.2021
„(...) chociaż kiedyś wydawało mi się, że opuściłem tamten wąwóz na zawsze w pewne kwietniowe popołudnie dawno, dawno temu, teraz nie jestem już tego taki pewien. Teraz, gdy ratownicy wyjechali i życie wokół mnie znów się uspokoiło, uświadomiłem sobie, że choć całymi latami wyobrażałem sobie, iż jestem gdzie indziej, w rzeczywistości cały czas tkw... Recenzja książki Tajemna historia
@warsztat_dobrego_nastroju
× 3
Inna historia
4.03.2020
Książka jest genialna. Tak stwierdziłam już na wstępie, gdy tylko odwiedzałam biblioteki, ponieważ zawsze Donne Tartt widziałam na półkach. Wiadomo, iż najczęściej i najchętniej wypożycza się lekturę popularną, mało kontrowersyjną, żeby czytać bez zbędnych emocji, wysiłku, aczkolwiek z przyjemnością. Musiałam tylko zdecydować się na jeden z tytułó... Recenzja książki Tajemna historia
@Asamitt
× 8
studenckie życie
19.11.2019
oj, mam przeogromnie mieszane odczucia do tej pozycji, wiem, że to jedna z tych wybitnych lektur, które są po prostu pięknie napisane i wnoszą coś do naszego życia, dają pewne przemyślenia, ukazują rzeczy, na które wcześniej nie zwracało się uwagi... no ale jednak nie widziałam same dobre opinie w internecie, tak samo prywatnie ta książka została... Recenzja książki Tajemna historia
@Babi
× 3
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
100 BBC
1001 książek, które musisz przeczytać
Polecone przez Stephena Kinga
Mam w domu 📚
"Richard Papen rozpoczyna naukę w ekskluzywnym college'u w Nowej Anglii. Dołącza do grupy inteligentnych, ekscentrycznych studentów filologii klasycznej, którzy pod wodzą charyzmatycznego wykładowcy odkrywają sposób myślenia i życia niemający nic wspólnego z monotonną egzystencją ich rówieśników. Kiedy jednak eksperymenty z narkotykami, alkoholem i seksualnością nie przynoszą odpowiedzi na pytanie: jak daleko można się posunąć? dochodzi do morderstwa".
Ta książka nie jest o tym wszystkim, chociaż podejrzewam, że bardzo chciałaby o tym być. Niepotrzebnie.
Przede wszystkim nie znajdziecie tu charyzmatycznego wykładowcy i jego ekscentrycznych studentów, a przynajmniej nie w takim wydaniu, jakiego się można spodziewać po opisie z okładki. To, że Julian Morrow podchodzi do edukacji swoich uczniów dość niekonwencjonalny sposób (ale nie aż tak bardzo niekonwencjonalny, skoro uczelnia na to legalnie pozwala), nie oznacza jeszcze, że jest jakimś wielkim mistrzem. A to, że wybrani przez niego studenci są dziwni, nie oznacza automatycznie, że są jacyś szczególnie wyjątkowo uzdolnieni.
Już w prologu dowiadujemy się, że Bunny nie żyje, a sprawcami jego nagłego zgonu są jego koledzy z elitarnej grupy studentów Morrowa. Zaczynamy więc od trzęsienia ziemi - pomysł nie jakoś szczególnie oryginalny, ale tutaj moje marudzenie się kończy, bo dalsza część tej historii (tajemniczej, a jakże) jest naprawdę wciągająca. Najpierw powoli,...
× 19
| Komentarze (1)
|
link
|
Przeczytane
Dobra ksiązka
L. amerykańska
Nagroda Pulitzera
Richardowi pochodzącego z ubogiej rodziny udaje się dzięki stypendium dostać się do Hampolen College, bardzo ekskluzywnej szkoły. Zaczyna życie studencki, gdzie narkotyki, alkohol, seks i nauka wypełniają czas. Dzięki zapisaniu się na filologię klasyczną poznaje piątkę przyjaciół. Każdy z nich jest zupełnie inną osobowością, pochodzą z różnych środowisk i zupełnie inaczej patrzą na świat. Dlatego dyskusje między nimi są tak ciekawe. Uważają się za grupę wybranych, którą łączy ekscentryczny wykładowca greki Morrow. Przekazuje im zachwyt nad misteriami Dionizosa, że pod wpływem grupowej ekstazy, kiedy opadną bariery między umysłem i ciałem, rozsądkiem i instynktem, świadomością i nieświadomością znajdzie się wewnętrzny spokój. Jednak im nie uświadamia co się dzieje po zakończeniu ekstazy. Nie uświadamia sobie też, że jego studenci pokuszą się o przeżycie takiej ekstazy. Czy potrafią podźwignąć skutki tej ekstazy? Jak na każdego z nich te przeżycia wpłynęły i jak zmieniły się ich zachowania? Czy zabicie człowieka powoduje, że następne morderstwo jest prostsze? Jak później żyć? Jest to bardzo dobra współczesna wariacja na temat zbrodni, kary i winy. Świetnie stworzone portrety psychologiczne bohaterów i opisane ich wzajemne relacje. Każdy z nich próbuje inaczej sobie radzić z zaistniałą traumą. Czy ta przyjaźń ma szansę przetrwać, choćby ze względu na łączącą je tajemnicę? Co zrobi ich wykładowca, gdy odkryje ich sekret?
Książka jest bardzo dobrze napisana, piękny język ...
Książka jest bardzo dobrze napisana, piękny język ...
× 8
| Komentarze (1)
|
link
|
2024-01-08
Przeczytane
Już? To wszystko? To jest ta wielka, intelektualna, "jedna z najważniejszych" dwudziestowiecznych powieści?
Jakie to było przegadanie i niepotrzebnie skomplikowane. Gdybym miała to oceniać jako książkę czysto rozrywkową, stwierdziłabym, że fajna, tylko trochę za długa w stosunku do tego, ile ma do powiedzenia. Ale nie, bo najwyraźniej - przynajmniej według niektórych - to wybitne połączenie Zbrodni i kary, traktatów filozoficznych i sama już nie wiem czego, Biblii chyba, a Donna Tartt jest zbawczynią prozy współczesnej, mesjaszem humanistyki, a imię jej czterdzieści i cztery. Szum, jaki się wokół tej książki wytworzył, jest dla mnie czymś nie tyle niezrozumiałym, co fascynującym i trochę też zabawnym, nie powiem, bo w pewnym sensie krytykuje wszystkie postawy, którymi charakteryzują się amatorzy dark academia, a Tajemna historia jest protoplastą tych wszystkich zmanierowanych ludzi myślących, że studia to chodzenie w quasi-dwudziestowiecznych marynarkach w kratę, a nie comiesięczne załamania nerwowe, bo jest was na roku osiemdziesiąt, każdy chce przeczytać lekturę na następne zajęcia, a biblioteka uniwersytecka ma tylko na stanie jeden egzemplarz, do tego w tłumaczeniu nieakceptowalnym przez wykładowczynię.
Największą krzywdę robi tej powieści narracja w pierwszej osobie. Naszym narratorem jest Richard, który pojawia się na uczelni w momencie, w którym reszta bohaterów jest już w ścisłej zażyłości, i nawet później, kiedy zost...
Jakie to było przegadanie i niepotrzebnie skomplikowane. Gdybym miała to oceniać jako książkę czysto rozrywkową, stwierdziłabym, że fajna, tylko trochę za długa w stosunku do tego, ile ma do powiedzenia. Ale nie, bo najwyraźniej - przynajmniej według niektórych - to wybitne połączenie Zbrodni i kary, traktatów filozoficznych i sama już nie wiem czego, Biblii chyba, a Donna Tartt jest zbawczynią prozy współczesnej, mesjaszem humanistyki, a imię jej czterdzieści i cztery. Szum, jaki się wokół tej książki wytworzył, jest dla mnie czymś nie tyle niezrozumiałym, co fascynującym i trochę też zabawnym, nie powiem, bo w pewnym sensie krytykuje wszystkie postawy, którymi charakteryzują się amatorzy dark academia, a Tajemna historia jest protoplastą tych wszystkich zmanierowanych ludzi myślących, że studia to chodzenie w quasi-dwudziestowiecznych marynarkach w kratę, a nie comiesięczne załamania nerwowe, bo jest was na roku osiemdziesiąt, każdy chce przeczytać lekturę na następne zajęcia, a biblioteka uniwersytecka ma tylko na stanie jeden egzemplarz, do tego w tłumaczeniu nieakceptowalnym przez wykładowczynię.
Największą krzywdę robi tej powieści narracja w pierwszej osobie. Naszym narratorem jest Richard, który pojawia się na uczelni w momencie, w którym reszta bohaterów jest już w ścisłej zażyłości, i nawet później, kiedy zost...
× 4
|
link
|
Przeczytane
Kryminały
Populares űber alles
Jest to całkiem nieźle napisana książka, ale skala bałamutnych obietnic wydawcy, m.in. takich, jakoby była to „jedna z najważniejszych powieści końca XX wieku”, woła o pomstę do nieba, a przynajmniej o zredukowanie nieprawdopodobnie wywindowanej oceny na LC.
Mamy oto bohatera, dwudziestoletniego bodaj Richarda, który rozpoczyna studia z dala od swojej prostackiej rodziny, i szczęśliwym trafem dołącza do zamkniętego grona „inteligentnych, ekscentrycznych studentów filologii klasycznej pod wodzą charyzmatycznego wykładowcy” (okładka). Zaskakująco łatwo przybiera tożsamość chłopaka z zamożnego domu i powoli zaprzyjaźnia się z kolegami. Ich życie odmienią dwie rzeczy – fascynacja kulturą starożytnej Grecji i charyzmatyczny wykładowca, profesor Morrow. Ale w to musimy uwierzyć narratorowi na słowo, np. takie: „był cudownym mówcą, magicznym mówcą i żałuję, że nie potrafię lepiej oddać tego, co mówił” – faktycznie, narrator nie potrafi i nawet się nie stara, magicznego Morrowa jest tu jak na lekarstwo. Jeśli ktoś ma nadzieję, że wraz z bohaterami zanurzy się w sposobie myślenia starożytnych Greków, ich przeżywania świata, to też będzie rozczarowany. Kiedy Richard poznaje kolegów, jest już pozamiatane – koledzy już się zanurzyli, a teraz muszą sobie radzić z konsekwencjami. Powieść zaczyna się od morderstwa, a cała reszta to relacja, jak do niego doszło i co z tego wynikło. Nie jest to ani odkrywcze, ani głębokie, ani wstrząsające. Autorka pisze bardzo sprawnie, miejscami dowcip...
Mamy oto bohatera, dwudziestoletniego bodaj Richarda, który rozpoczyna studia z dala od swojej prostackiej rodziny, i szczęśliwym trafem dołącza do zamkniętego grona „inteligentnych, ekscentrycznych studentów filologii klasycznej pod wodzą charyzmatycznego wykładowcy” (okładka). Zaskakująco łatwo przybiera tożsamość chłopaka z zamożnego domu i powoli zaprzyjaźnia się z kolegami. Ich życie odmienią dwie rzeczy – fascynacja kulturą starożytnej Grecji i charyzmatyczny wykładowca, profesor Morrow. Ale w to musimy uwierzyć narratorowi na słowo, np. takie: „był cudownym mówcą, magicznym mówcą i żałuję, że nie potrafię lepiej oddać tego, co mówił” – faktycznie, narrator nie potrafi i nawet się nie stara, magicznego Morrowa jest tu jak na lekarstwo. Jeśli ktoś ma nadzieję, że wraz z bohaterami zanurzy się w sposobie myślenia starożytnych Greków, ich przeżywania świata, to też będzie rozczarowany. Kiedy Richard poznaje kolegów, jest już pozamiatane – koledzy już się zanurzyli, a teraz muszą sobie radzić z konsekwencjami. Powieść zaczyna się od morderstwa, a cała reszta to relacja, jak do niego doszło i co z tego wynikło. Nie jest to ani odkrywcze, ani głębokie, ani wstrząsające. Autorka pisze bardzo sprawnie, miejscami dowcip...
× 3
|
link
|
KM
@Gapcio
2007-09-17
10
/10
Wspaniała powieść. Polecam czytać małymi kawałkami, aby osiągnąć większe korzyści z przyjemności czytania. Bohater tak bardzo identyfikuje się z czytelnikiem, że aż się czasem zapomina czyim życiem się żyje
× 3
|
link
|
@kora800
2010-12-17
10
/10
Przeczytane
Rewelacyjna książka.Chociaż przeczytałam ją około 10 lat temu ciąglę zajmuje miejsce w mojej pamięci i to chyba najlepiej świadczy o jej sile.
× 3
|
link
|
Przeczytane
Współpraca
Richard Papen rozpoczyna studia w ekskluzywnym college’u w Nowej Anglii. Dołącza do grupy inteligentnych, ekscentrycznych studentów filologii klasycznej, którzy pod wodzą charyzmatycznego wykładowcy odkrywają sposób myślenia i życia niemający nic wspólnego z monotonną egzystencją ich rówieśników. Kiedy jednak eksperymenty z narkotykami, alkoholem i seksualnością nie przynoszą odpowiedzi na pytanie: jak daleko można się posunąć?, dochodzi do morderstwa.
Czy da się uniknąć jego konsekwencji? Czy można zabić i nie zostać ukaranym? I czy możliwe jest, by morderstwo w żaden sposób nie zmieniło mordercy?
Tajemna historia to pełna napięcia, intelektualna opowieść o moralności, sztuce, karze i odkupieniu. Ale też o błędach młodości, oczekiwaniach wobec innych i samego siebie. Mroczna i uzależniająca niczym grecka tragedia opowieść o młodych ludziach, którzy odkrywają, jak łatwo jest zabić, a jak trudno jest żyć.Tyle dowiadujemy się z okładki.
Sama powieść rozpoczyna się rewelacyjnie i z każdą stroną czytelnik coraz bardziej utwierdza się w przekonaniu, że książka którą właśnie czyta jest jedną z najlepszych rzeczy na jaka mógł trafić.
Gdzieś czytałem, że nieco nużące wydają się wstawki, gdy studenci rozprawiają o filozofii. Co prawda takie opisy, które innym zajmują parę zdań, tutaj parę stron, ale taki już styl autorki i nie zmęczyłem się zbytnio tymi rozprawkami.Prawdę mówiąc są wyjątkowo ciekawe i bez nich powieści by wiele brakowało.
Czym jest z...
Czy da się uniknąć jego konsekwencji? Czy można zabić i nie zostać ukaranym? I czy możliwe jest, by morderstwo w żaden sposób nie zmieniło mordercy?
Tajemna historia to pełna napięcia, intelektualna opowieść o moralności, sztuce, karze i odkupieniu. Ale też o błędach młodości, oczekiwaniach wobec innych i samego siebie. Mroczna i uzależniająca niczym grecka tragedia opowieść o młodych ludziach, którzy odkrywają, jak łatwo jest zabić, a jak trudno jest żyć.Tyle dowiadujemy się z okładki.
Sama powieść rozpoczyna się rewelacyjnie i z każdą stroną czytelnik coraz bardziej utwierdza się w przekonaniu, że książka którą właśnie czyta jest jedną z najlepszych rzeczy na jaka mógł trafić.
Gdzieś czytałem, że nieco nużące wydają się wstawki, gdy studenci rozprawiają o filozofii. Co prawda takie opisy, które innym zajmują parę zdań, tutaj parę stron, ale taki już styl autorki i nie zmęczyłem się zbytnio tymi rozprawkami.Prawdę mówiąc są wyjątkowo ciekawe i bez nich powieści by wiele brakowało.
Czym jest z...
× 2
|
link
|
Przeczytane
Na pewno jest to książka, która zostanie już ze mną na zawsze. Właśnie skończyłam ją czytać i jestem w totalnej rozsypce emocjonalnej. Nie pamiętam kiedy ostatnim razem książka aż tak bardzo mnie wciągnęła; pokochałam bohaterów, ich przygody, przeżycia. Byłam ciekawa każdej kolejnej strony. Tyle plot twistów, zwrotów akcji. Jest idealna w każdym aspekcie. Na pewno sprawdzi się na jesienne wieczory, przez swój cudowny klimat. Polecam!
× 2
|
link
|
LA
@lapide
2020-02-20
6
/10
Przeczytane
Przeczytane
Dobrze napisana przeciętna powieść wypełniona wyświechtanymi frazesami.
Pierwsza część książki była całkiem w porządku.
Miałam duże oczekiwania względem tej powieści i nawiązania do starożytnej Grecji wydawały mi się fascynujące, ale im dalej w las, tym gorzej. Wygląda to tak, jakby autorka miała super pomysł, ale wypaliła się w połowie jego realizacji.
Mimo to, można przeczytać tę książkę.
Można przeczytać, jeśli komuś nie będzie przeszkadzało, że o bohaterach wiemy tylko tyle, że są ekscentryczni, bo tak mówi narrator, a profesor Morrow jest dla nich autorytetem, bo jest wszechwiedzący. Tej jego przenikliwej analizy wszystkiego nie widać w powieści w ogóle. Wręcz przeciwnie, wydaje się być naiwny jak dziecko. Wystarczy, że główni bohaterowie powiedzą mu, że: "Nie, nie, wszystko jest w porządku, nic się nie dzieje", on w to wierzy i nie zadaje już nawet żadnych pytań.
Jedyną ekscentryczną rzeczą, którą udało mi się zauważyć w powieści jest to, co działo się w lasach, ale na to jedno małe wariactwo patrzę przez pryzmat tego, że studenci nie byli wtedy trzeźwi. Przesadzali z alkoholem i co niektórzy z narkotykami, co jak wiadomo, nie owocuje mądrymi pomysłami i przyjemnymi konsekwencjami.
Jedna z najważniejszych powieści dwudziestego wieku?
NIE.
Pierwsza część książki była całkiem w porządku.
Miałam duże oczekiwania względem tej powieści i nawiązania do starożytnej Grecji wydawały mi się fascynujące, ale im dalej w las, tym gorzej. Wygląda to tak, jakby autorka miała super pomysł, ale wypaliła się w połowie jego realizacji.
Mimo to, można przeczytać tę książkę.
Można przeczytać, jeśli komuś nie będzie przeszkadzało, że o bohaterach wiemy tylko tyle, że są ekscentryczni, bo tak mówi narrator, a profesor Morrow jest dla nich autorytetem, bo jest wszechwiedzący. Tej jego przenikliwej analizy wszystkiego nie widać w powieści w ogóle. Wręcz przeciwnie, wydaje się być naiwny jak dziecko. Wystarczy, że główni bohaterowie powiedzą mu, że: "Nie, nie, wszystko jest w porządku, nic się nie dzieje", on w to wierzy i nie zadaje już nawet żadnych pytań.
Jedyną ekscentryczną rzeczą, którą udało mi się zauważyć w powieści jest to, co działo się w lasach, ale na to jedno małe wariactwo patrzę przez pryzmat tego, że studenci nie byli wtedy trzeźwi. Przesadzali z alkoholem i co niektórzy z narkotykami, co jak wiadomo, nie owocuje mądrymi pomysłami i przyjemnymi konsekwencjami.
Jedna z najważniejszych powieści dwudziestego wieku?
NIE.
× 1
|
link
|
Przeczytane
Tajemna historia to niesamowicie błyskotliwa i wciągająca od pierwszych stron opowieść. Czytaliście?
Po trosze pachnie mi tu Magiem Fowlesa ze względu na odwołania do greckiej kultury, po części Zbrodnią i karą ze względu na rozterki natury moralnej.
Nieco przerażająca, odrobinę mroczna odsłania przed nami kulisy pewnej zbrodni i jej późniejszych konsekwencji. Wszystko utrzymane w obyczajowo-kryminalnym stylu a la mroczna akademia.
Akademicki świat humanistycznej uczelni Hampden College zafascynował już od pierwszych stron. Grupa zaprzyjaźnionych studentów postanowiła pewnej nocy odegrać na własnej skórze pewną starogrecką tragedię - Bachantki. Triumf barbarzyństwa nad rozumem, chęć odurzenia się światem starych bogów stała się początkiem katastrofy. Zgubiła ich zbytnia perwersja. Bohaterowie dali upust niszczycielskim namiętnościom uwalniając przy tym najbardziej prymitywne odruchy, strawił ich dionizyjski rytuał.
Dość obszerna to historia, opowiedziana beż pośpiechu ma czytelnikowi dużo do zaoferowania. Nietuzinkowi bohaterowie, obcowanie ze sztuką i filozofią, nienaganny styl, kryminalny pazur i mnóstwo kwestii moralnych.
Zaangażowałam się do samego końca.
Czy było warto? Zdecydowanie tak!!
Po trosze pachnie mi tu Magiem Fowlesa ze względu na odwołania do greckiej kultury, po części Zbrodnią i karą ze względu na rozterki natury moralnej.
Nieco przerażająca, odrobinę mroczna odsłania przed nami kulisy pewnej zbrodni i jej późniejszych konsekwencji. Wszystko utrzymane w obyczajowo-kryminalnym stylu a la mroczna akademia.
Akademicki świat humanistycznej uczelni Hampden College zafascynował już od pierwszych stron. Grupa zaprzyjaźnionych studentów postanowiła pewnej nocy odegrać na własnej skórze pewną starogrecką tragedię - Bachantki. Triumf barbarzyństwa nad rozumem, chęć odurzenia się światem starych bogów stała się początkiem katastrofy. Zgubiła ich zbytnia perwersja. Bohaterowie dali upust niszczycielskim namiętnościom uwalniając przy tym najbardziej prymitywne odruchy, strawił ich dionizyjski rytuał.
Dość obszerna to historia, opowiedziana beż pośpiechu ma czytelnikowi dużo do zaoferowania. Nietuzinkowi bohaterowie, obcowanie ze sztuką i filozofią, nienaganny styl, kryminalny pazur i mnóstwo kwestii moralnych.
Zaangażowałam się do samego końca.
Czy było warto? Zdecydowanie tak!!
× 1
|
link
|
MI
@mismi
2011-03-09
Przeczytane
Podpisuję się pod tym, co powiedziała Kora obiema rękami. Mam dokładnie tak samo.
× 1
|
link
|
Przeczytane
2019
Kindle
2019
Kindle
oj, mam przeogromnie mieszane odczucia do tej pozycji, wiem, że to jedna z tych wybitnych lektur, które są po prostu pięknie napisane i wnoszą coś do naszego życia, dają pewne przemyślenia, ukazują rzeczy, na które wcześniej nie zwracało się uwagi... no ale jednak nie
widziałam same dobre opinie w internecie, tak samo prywatnie ta książka została mi polecona - no po prostu jest świetna i trzeba ją znać! dodatkowo "na pewno Ci się spodoba, bo ty lubisz takie" - ale jakie?
w sumie sam wątek mnie zainteresował, bo już na pierwszej stronie zostaje nam przedstawione morderstwo: zwłoki wraz z zabójcami, a przez resztę fabuły dowiadujemy się jak do tego doszło [nie wiem] i jakie skutki ponoszą główni bohaterowie, spotykamy się z pewnymi aspektami moralności (czym tak naprawdę ona jest?), wyższością i pogardą nad ludzkim życiem (trochę taka "Zbrodnia i kara") oraz bardzo dużo odnośników do mitologii greckiej, no po prostu cudo! kolejna wielka i wybitna literatura dla mózgu i duszy...
no niestety... może jestem po prostu niedojrzała emocjonalnie i nie chwyciło mnie za serducho, jak "Zbrodnię i karę" lubię, to tutaj miałam spory problem - książka momentami tak mnie przynudzała, że od razu mi się dłużyła i nie miałam ochoty czytać dalej, bardzo nierówna, raz pojawia się napięcie, a raz zawiewa totalną nudą
nie mówię, że ta powieść jest zła, bo na pewno nie jest, nie mam zamiaru nic jej ujmować, ale to nie jest zdecydowanie literatura dla mnie - chyba ...
widziałam same dobre opinie w internecie, tak samo prywatnie ta książka została mi polecona - no po prostu jest świetna i trzeba ją znać! dodatkowo "na pewno Ci się spodoba, bo ty lubisz takie" - ale jakie?
w sumie sam wątek mnie zainteresował, bo już na pierwszej stronie zostaje nam przedstawione morderstwo: zwłoki wraz z zabójcami, a przez resztę fabuły dowiadujemy się jak do tego doszło [nie wiem] i jakie skutki ponoszą główni bohaterowie, spotykamy się z pewnymi aspektami moralności (czym tak naprawdę ona jest?), wyższością i pogardą nad ludzkim życiem (trochę taka "Zbrodnia i kara") oraz bardzo dużo odnośników do mitologii greckiej, no po prostu cudo! kolejna wielka i wybitna literatura dla mózgu i duszy...
no niestety... może jestem po prostu niedojrzała emocjonalnie i nie chwyciło mnie za serducho, jak "Zbrodnię i karę" lubię, to tutaj miałam spory problem - książka momentami tak mnie przynudzała, że od razu mi się dłużyła i nie miałam ochoty czytać dalej, bardzo nierówna, raz pojawia się napięcie, a raz zawiewa totalną nudą
nie mówię, że ta powieść jest zła, bo na pewno nie jest, nie mam zamiaru nic jej ujmować, ale to nie jest zdecydowanie literatura dla mnie - chyba ...
|
link
|
@RajKSiazek
2022-02-28
Przeczytane
"Tajemna historia" Donny Tartt to książka, która potrafi manipulować czytelnikiem. Uspokoić go, wprawić w melancholijny nastrój, rozkochać w sobie mimo tragedii, jaką zawiera.
Jedna z najważniejszych powieści końca XX wieku - taki napis znajdziemy na okładce. Myślę, że jest równie ważna teraz, a może nawet nabiera na wartości.
To książka, która w pewnym momencie wywołała we mnie ogromne oburzenie. A ta scena z pewnością nie była tą, którą podejrzewałam, że ową emocję wywoła.
Swoimi niesamowitymi opisami i stylem mnie uspokoiła, tak że nawet w okrutnych chwilach czytałam to z podziwem.
Poruszyła ważne tematy i pozwoliła mi się zastanowić nad dokonywanymi czynami, ich konsekwencjami, moralnością. A oprócz tego wszystkiego, co jest niezwykle wartościowe, sprawiła, że zaczęłam rozmyślać o ludzkiej psychologii, podatności na stres i wpływy innych, poczuciu winy lub jego braku.
"Tajemna historia" to nie tylko niesamowita fabuła, której wręcz nie da się opisać, ale jeszcze bardziej niezwykli bohaterowie. Już od przeczytania opisu wiemy, że są mordercami, ale w trakcie lektury o tym zapominamy. I nawet, gdy dojdzie do tragedii, nie potrafimy przestać ich kochać. Każdy z nich ma w sobie coś takiego, że nawet jeśli momentami mnie irytowali lub byłam zawiedziona ich zachowaniem, nagle, jak gdyby nigdy nic o tym zapominałam i znów ich uwielbiałam.
Możecie myśleć, że książka - martwy przedmiot, nie może zrobić żadnej z wyżej wy...
Jedna z najważniejszych powieści końca XX wieku - taki napis znajdziemy na okładce. Myślę, że jest równie ważna teraz, a może nawet nabiera na wartości.
To książka, która w pewnym momencie wywołała we mnie ogromne oburzenie. A ta scena z pewnością nie była tą, którą podejrzewałam, że ową emocję wywoła.
Swoimi niesamowitymi opisami i stylem mnie uspokoiła, tak że nawet w okrutnych chwilach czytałam to z podziwem.
Poruszyła ważne tematy i pozwoliła mi się zastanowić nad dokonywanymi czynami, ich konsekwencjami, moralnością. A oprócz tego wszystkiego, co jest niezwykle wartościowe, sprawiła, że zaczęłam rozmyślać o ludzkiej psychologii, podatności na stres i wpływy innych, poczuciu winy lub jego braku.
"Tajemna historia" to nie tylko niesamowita fabuła, której wręcz nie da się opisać, ale jeszcze bardziej niezwykli bohaterowie. Już od przeczytania opisu wiemy, że są mordercami, ale w trakcie lektury o tym zapominamy. I nawet, gdy dojdzie do tragedii, nie potrafimy przestać ich kochać. Każdy z nich ma w sobie coś takiego, że nawet jeśli momentami mnie irytowali lub byłam zawiedziona ich zachowaniem, nagle, jak gdyby nigdy nic o tym zapominałam i znów ich uwielbiałam.
Możecie myśleć, że książka - martwy przedmiot, nie może zrobić żadnej z wyżej wy...
|
link
|
LI
@lilia.0.book
2023-04-25
7
/10
Sama nie wiem co myśleć o tej książce. Podobała mi się, choć momentami mnie męczyła.
Bohaterowie zostali wykreowani w genialny sposób. Od początku jest ich dość sporo, ale są na tyle charakterystyczni, że z łatwością można ich rozróżnić. Ich postępowanie jest absolutnie niemoralne, dzięki czemu są ciekawi i oryginalni.
Fabuła została poprowadzona świetnie. Pierwsza połowa to zapoznanie się z bohaterami, ich historiami oraz pierwszym morderstwem. Wkrótce dochodzi do kolejnego zabójstwa i na jego konsekwencjach opiera się druga część. Bohaterowie powoli popadają w obłęd. Obserwowanie ich zachowań, często bardzo zaskakujących, było ciekawe.
Narratorem historii jest Richard, patologiczny kłamca. Był to świetny zabieg, gdyż momentami historia wypływająca z jego ust była pozmieniana, odległa od prawdy. Manipulował nią i sprawił, że była jeszcze bardziej zagmatwana. Dzięki temu właściwie do samego końca nie wiadomo kto jest tym złym.
Zakończenie było zaskakujące. Podczas ostatnich kilku stron wydarzyło się tyle, że wciąż nie wiedziałam co będzie tym ostatecznym końcem. Jestem nim usatysfakcjonowana i myślę, że idealnie pasowało do tej historii.
Bałam się, że styl pisania będzie ciężki, ponieważ ta książka ma już ponad 30 lat. Na szczęście tak nie było, a przez tekst wręcz płynęłam. Jedyne, co utrudniło mi czytanie, to bardzo długie rozdziały, które mnie męczyły. Często przez to o...
|
link
|
Przeczytane
Nie mogę uwierzyć, że czekałam z jej przeczytaniem tak długo. Zdecydowanie jedna z moich ulubionych.
|
link
|
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
“Piękno to strach. Cokolwiek nazywamy pięknym, boimy się tego.”
Donna Tartt
z książki
Tajemna historia
× 1
“Nie ma nic złego w umiłowaniu piękna. Ale piękno - jeśli nie jest połączone z czymś głębszym - jest zawsze powierzchowne.”
Donna Tartt
z książki
Tajemna historia
× 1
“Jeśli budzisz się z zamiarem zamordowania kogoś o drugiej, raczej nie zastanawiasz się, czym nakarmisz zwłoki na kolacje.”
Donna Tartt
z książki
Tajemna historia
× 1
“Każdy czyn w bezmiarze czasu rozpływa się w nicość.”
Donna Tartt
z książki
Tajemna historia
× 1
“Nie ma nic bardziej samotnego i dezorientującego niż bezsenność.”
Donna Tartt
z książki
Tajemna historia
× 1
