Tarantula

Thierry Jonquet
7.6 /10
Ocena 7.6 na 10 możliwych
Na podstawie 29 ocen kanapowiczów
Tarantula
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.6 /10
Ocena 7.6 na 10 możliwych
Na podstawie 29 ocen kanapowiczów

Opis

Kim jest piękna Ewa, z którą wzięty chirurg plastyczny, Richard Lafargue, pokazuje się na przyjęciach? Dlaczego Ewa czasem tak subtelnie się uśmiecha, a on wtedy z trudem ukrywa wściekłość i ból? Czemu są razem, skoro jest między nimi tyle wrogości? Jaka tajemnica mogła połączyć ze sobą tych dwoje? Dlaczego piękny tekst piosenki „The Man I Love” stał się dla nich sposobem na wyrażanie nienawiści w najczystszej postaci? To książka, w której rozpacz przenika się z perwersją. To historia kata i jego ofiary. Tylko dla dorosłych.

Thierry Jonquet (1954 - 2009) - przedstawiciel nurtu francuskiej literatury noir. Głównym źródłem jego inspiracji były artykuły z codziennych gazet, czyli jak mówił sam autor, „barbarzyństwo świata, w którym żyjemy”. Za swoje powieści kryminalne i książki dla dzieci otrzymał wiele literackich nagród.
Data wydania: 2011-09-06
ISBN: 978-83-7648-905-6, 9788376489056
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Stron: 144
Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Thierry Jonquet Thierry Jonquet
Urodzony 19 stycznia 1952 roku we Francji (Paryż)
Thierry Jonquet – francuski prozaik specjalizujący się w powieściach o tematyce kryminalnej, niekiedy z elementami politycznymi. Powieść Tarantula (Mygale), najbardziej znany utwór pisarza, była inspiracją filmu Skóra, w której żyję Pedro Almodóv...

Pozostałe książki:

Tarantula Czarna Wdowa La Vigie et autres nouvelles
Wszystkie książki Thierry Jonquet

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Kat i ofiara

19.04.2013

"Tak, był Tarantulą. Jak pająk podstępny i tajemniczy, okrutny i bezlitosny, zachłanny i nienasycony w swoich nieodgadnionych pragnieniach chował się gdzieś i tkał miesiącami luksusową pajęczynę, złotą klatkę, której był strażnikiem, a ty więźniem." Trzeba posiadać niebywały talent, by stworzyć fabułę, przy której pozornie nic do siebie nie pasu... Recenzja książki Tarantula

Thierry Jonquet: Tarantula

19.10.2011

O książce tej stało się głośno za sprawą filmu Pedro Almodovara "Skóra, w której żyję". O autorze nigdy wcześniej nie słyszałam, nie oglądałam też filmu, ale pod wpływem recenzji w sieci i tajemniczo brzmiących opinii ukułam sobie pewną teorię na temat fabuły i postanowiłam, że prędzej czy później tę książkę przeczytam. Okazja się nadarzyła kilka d... Recenzja książki Tarantula

@Edyta28@Edyta28 × 1

Nieprzenikniona i zagadkowa "Tarantula"

22.08.2015

Zdarza Wam się czasem, że idziecie do biblioteki bez jakiś większych planów co do wypożyczenia czegokolwiek i po prostu snujecie się przez kilkanaście lub kilkadziesiąt minut wśród półek? Ja - która z reguły po prostu zamawiam książki w bibliotekach przez Internet - postanowiłam jakiś czas temu wybrać się na poszukiwania. Długo krążyłam, oj dług... Recenzja książki Tarantula

@ZaczytanaAga@ZaczytanaAga

Kat i ofiara

27.07.2012

Ile znacie książek krótkich, ale za to kipiących od emocji, mocnych i utrzymujących napięcie od pierwszego do ostatniego słowa? Taką nieprzewidywalną historią, niewyjaśnioną do samego końca, w której w każdej chwili wszystko może zmienić się o 360 stopni, a bohaterowie nie są jednolici, jest właśnie Tarantula Thierry’ego Jonqueta. Jeśli cierpicie n... Recenzja książki Tarantula

@shczooreczek@shczooreczek

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Jagrys
2020-09-15
3 /10
Przeczytane Literacka zgroza Zawód i rozczarowanie Lyteratura ustępowo-łazienkowa

Cóż to miało nie być... Bo film, bo Banderas i motyw taki, że podskórnie można założyć takie katharsis, przy którym King by się popłakał. Najbardziej - ze śmiechu. Kinga można obawiać się podskórnie, Jonquet... Pierwsze, co ciśnie się na myśl to "nieporozumienie".
Nie znalazłam w "Tarantuli" nic, co poruszyłoby emocje i dało pole popisom wyobraźni, skądinąd bujnej i plastycznej. Język "Tarantuli" jest prosty, wręcz siermiężny, narracja - łupana toporem, napięcie i emocje - na poziomie tabloidów żyjących z taniej sensacji. Nie tak ma wyglądać książka, która - teoretycznie - wywraca duszę na nice.

× 13 | Komentarze (2) | link |
@denudatio_pulpae
2019-11-22
5 /10
Przeczytane Thriller/kryminał/sensacja Mam w domu 📚

Przeczytałam "Tarantulę" jednym tchem, ale to żadna rewelacja, ponieważ książka ma tylko 140 stron i to całkiem pokaźną czcionką.
Teraz mam spory problem z wystawieniem jej oceny i napisaniem opinii.

Z jednej strony zrobiła na mnie pewne wrażenie, ale wydaje mi się, że potencjał został trochę zmarnowany. Dla mnie było w niej za mało... chyba wszystkiego. Nie odczułam w ogóle "nadmiaru emocji", którego się spodziewałam po opiniach, ta straszna wrogość między parą głównych bohaterów zapowiadana z okładki była za delikatnie wyrażona, postacie mało wyraziste (niestety w 140 stronach raczej trudno zmieścić rozbudowane psychologiczne opisy). Za to dla mnie dużym plusem było wykorzystanie elementów syndromu sztokholmskiego.

Tylko gdzie się podziała rozpacz i perwersja z opisu? Końcówka może i wyjaśnia, gdzie kryje się rozpacz, ale perwersja? Nie znajdzie jej tutaj ktoś, kto nałogowo czyta thrillery. Czym się różni każdy inny książkowy psychopata od tego opisanego w "Tarantuli"? Moim zdaniem niczym, nie ma tu nic odkrywczego, psychopata pozostanie psychopatą bez znaczenia czy krzywdzi swoją ofiarę piłą łańcuchową w lesie czy skalpelem na sali operacyjnej oraz bez różnicy jakie mógłby mieć "wytłumaczenie" dla swoich czynów.

Historia tylko dla dorosłych? Nie dajcie się nabrać, jak dla mnie to historia w sam raz do poduszki :)

× 4 | link |
@erosz
@erosz
2011-12-30
10 /10
Przeczytane

Swietna ksiazka!!! Dawno nic mnie tak nie zaskoczylo :) Przeczytajcie koniecznie...nie porzucajcie po 50 stronie, dotrwajcie do konca. Polecam. Ps Filmu jeszcze nie widziałam.

× 2 | link |
@Booka
2019-02-09
7 /10
Przeczytane Thriller/kryminał/sensacja Posiadam

Książka podzielona jest na trzy części: "Pająk", "Jad" i "Ofiara".
W pierwszej części poznajemy Richarda Lafargue'a i piękną Ewę. Co łączy tych dwoje? Richard potrafi przynieść jej śniadanie do łóżka, jednocześnie będąc dla niej pełnym pogardy. Wrzeszczy na nią i szczerze jej nienawidzi, ale chodzą razem na przyjęcia... Do szewskiej pasji doprowadzają go takty piosenki "The Man I Love". Dlaczego akurat ta piosenka tak go denerwuje? Podczas gdy on idzie do pracy (a jest sławnym chirurgiem plastycznym), jego kobieta siedzi w domu zamknięta pod kluczem i oddaje się swoim zajęciom (m.in. grze na pianinie).
Ewa jest cicha i uległa. Kim dla Richarda jest Ewa? Czy to jego żona? Czy Richard jest jej kochankiem, czy bardziej alfonsem? Relacje między nimi są co najmniej niezdrowe.
W części tej oprócz doktora Lafargue'a i jego towarzyszki są też dwie inne osoby: niejaki Alex Barny oraz tajemniczy Vincent Moreau, którego poznajemy z całkowicie odrębnej historii, pisanej w książce kursywą. Historia z Vincentem w roli głównej brzmi bardziej jak osobne opowiadanie pisane przez jakiegoś obserwatora. Kim są dwaj mężczyźni? Czy maja jakiś związek z naszą dwójką bohaterów?
W części drugiej wciąż obserwujemy relacje między Ewą a Vincentem, poznajemy bardziej Alexa. Nadal wysłuchujemy historii uwięzionego Vincenta. I coraz bardziej zdajemy sobie sprawę z tego, że "Tarantula" to książka, której motywami przewodnimi są: "kat", "ofiara", "zniewolenie"...

× 1 | link |
@tsantsara
2019-11-27
3 /10
Przeczytane Rozrywka Literatura francuska

Być może nie powinienem czytać kryminałów i thrillerów? A jednak Chandlera, czy Akunina bardzo cenię i nawet, bywało, Crichton mi się podobał. Za humor i język opowiadania. Crichton i Akunin także za realia, inteligencję, a Rosjanin również za perspektywę historyczną. Dlaczego więc odrzucam Jonqueta? Przede wszystkim rozczarowuje język, jakim operuje: wulgarny i bez wyobraźni (to chyba nie jest zasługa tłumacza). Być może to świadomy zabieg, ponieważ akcja opowiadana jest z perspektywy dwóch młodych przestępców z przedmieścia, Vincenta i Alexa, a autor najwyraźniej nie darzy ich sympatią. Ale to i tak irytuje. Motywacje obu młodych bohaterów ograniczają się do użycia dziewcząt i zdobycia forsy - wszystkiego najlepiej przemocą. Obaj raczej nie grzeszą inteligencją. Zwłaszcza Alex, zwalisty bysio, który jest za głupi, by być przestępcą, a jego horyzont intelektualny przedstawia uwaga autora: "Nieustannie przeliczał nowiutkie, szeleszczące banknoty. Sprawdzał w encyklopedii, kogo przedstawiają poszczególne nominały: Voltaire, Pascal, Berlioz...dziwne byłoby posiadanie swego portretu na pieniądzach - to jakby samemu stać się forsą."(s.47) Notabene jedyny przypis, jaki znajdziemy w książce, dotyczy przeliczenia franków na współczesne euro: czyżby wydawca zamierzał w ten sposób "pomóc" wyobraźni czytelnika, by prócz wydawcy i czytelnik mógł zacząć się ślinić? Vincent - "śliczny chłopak", wygadany i podobający się dziewczynom - też chyba niezbyt był pilny, skoro w wieku 21 lat jest ...

| link |
@PatykHD
@PatykHD
2012-01-29
Chcę przeczytać

Nie czytałam ale zamierzam! ; ) A film z chęcią zobacze przede wszystkim ze względy na Antonia Banderasa. To mój ulubiony aktor, m.im.

| link |
@lakeu
@lakeu
2012-06-08
8 /10
Przeczytane

Niesamowicie wstrząsająca i zaskakująca! Nie jestem jednak fanką tak brutalnych opowieści, więc nie dodam jej do ulubionych.

| link |
MA
@Maszkita
2024-08-16
7 /10
Przeczytane
@DieLeseratte
2022-07-13
9 /10
Przeczytane
EF
@effyy92
2021-04-27
5 /10
Przeczytane
@canis.luna
2021-04-02
6 /10
Przeczytane
@Antoniowka
2021-02-02
6 /10
Przeczytane
@MargaritaCzyta
2021-01-29
8 /10
Przeczytane
@Sonali
@Sonali
2012-11-23
10 /10
@ejwa1960
2019-11-18
6 /10
Przeczytane 2015 Sensacja, thriller, horror,kryminał do biblioteki
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

O nie! Książka Tarantula. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i dodasz jakiś?
Dodaj cytat