Opinia na temat książki Teściową oddam od zaraz

Kolejna autorka wychowana na Chmielewskiej.
Charakterystyczny styl, podobne poczucie humoru, trochę zwariowanego absurdu to najbardziej oczywiste inspiracje. I jeszcze wzorce fabularne: temperamentna (wyzwolona i przedsiębiorcza) bohaterka w duecie z przyjaciółką-powierniczką, przystojny prokurator, idealny romans i zbrodnia na wesoło. Do tego zbiegi okoliczności i naiwne poczynania bohaterki, z których radośnie wychodzi obronną ręką, zawsze w glorii i chwale rzecz jasna.
I to by było na tyle, co do światła Królowej polskiego kryminału.
Bo Małgorzatę Kursę czyta się łatwo i szybko, nawet z uśmiechem, ale jest to rozrywka bez emocji i bez najmniejszego wysiłku intelektualnego. Fabuła nie prowokuje do żadnego zastanowienia, nie generuje zainteresowania, nie buduje napięcia. I to zarówno jeśli chodzi o kryminał, jak i romans. Bo zagadki faktycznie nie ma (cokolwiek się dzieje, natychmiast zostaje wytłumaczone), a wylukrowany wątek romansowy jest prosty i schematyczny.

Dialogi — niby lekkie, niby dowcipne — jednak powierzchowne i ograniczające się do relacjonowania wydarzeń i skutków. Mnie brakowało jakichś błyskotliwszych aluzji i skojarzeń, ukrytych perełek świadczących o inteligencji bohaterki/autorki i ode mnie tej inteligencji wymagających. Ale może zbytnio doszukuję się chmielewskich fluidów... Ogólnie humor słowny i sytuacyjny zadowalające, estetycznie poprawne, styl nienaganny.
Lekka i przyjemna lekturka do przeczytania w dwie godziny. Najlepiej na plaży.