The Ice Dragon

Jedyna książka napisana przez R.R. Martina dla dzieci. Zostałam bardzo przyjemnie zaskoczona tą bajkową opowieścią .

Lodowy smok jest przerażający, wszyscy się boją. Znajduje bratnią duszę w Adarze dziewczynce, która urodziła się zimą. Jest inna od wszystkich, jest - zimna…  Ma w sobie spokój i powagę, bardzo różni się od innych dzieci. Nie lubi ciepła. Przyszło jej żyć w świecie nieustannie ogarniętym wojną, jedyną stałą w jej życiu staje się lodowy smok z którym się zaprzyjaźnia. Nadchodzi niebezpieczeństwo. Czy smokowi uda się  ochronić dziewczynkę i jej rodzinę?

Od samego początku fabuła bardzo wciąga i przykuwa uwagę. Wydaje się bardzo prosta, a przy tym ujmująca i bolesna. Autor stworzył wzruszającą historię o poświęceniu odwadze, samotności i przyjaźni. Napisana ciekawym, prostym językiem. Pełna brutalności, ale taki właśnie jest nasz świat. Zniszczenia, wojenna zawierucha. Rodzinne nieporozumienia, strata, inność. Niesie nadzieję. Zaskakuje, daje do myślenia.  

Uwagę zwraca piękno i zarazem prostota wydania. Sztywna okładka, przepiękne ilustracje autorstwa Luisa Royo robią wrażenie. Dopracowane w każdym szczególe, trafnie oddają klimat opowieści. Mój jedyny niedosyt to to, że historia jest bardzo krótka. Polecam, historia chwyta za serce :)

„Lodowy smok przynosił na świat śmierć. Śmierć, spokój i zimno.”
„Zwierzęta siniały, skomlały i umierały, a ich skórę pokrywał szron.”
Ach, cóż za cudowna książka dla dzieci! Pełna makabrycznych opisów zranionych zwierząt i ludzi powracających z wojny bez rąk i nóg lub oślepionych przez złe ogniste smoki. Idealna opowieść na dobranoc!
Poza tym sama historia nie wciąga w ogóle. Przypuszczam, że „książki dla dzieci” nie mają być pełne zwrotów akcji, ale tutaj nie działo się praktycznie nic. ¾ książki to opis Adary jako zimowego dziecka, a potem mamy trochę makabry i koniec. Jednak po znanym pisarzu fantasy spodziewałem się znacznie więcej.
Jedynym plusem są piękne ilustracje.

George R.R. Martin – tego nazwiska większości z Was raczej nie muszę przybliżać. Wystarczy rzucić hasło: „Gra o tron”. Jednak zdziwienie może budzić fakt, że autor napisał też książkę dla dzieci, która swoją premierę (1980) miała na 16 lat przed wspomnianą już kultową „Grą o tron” (1996). I książka ma klimat, może być wstępem do „Gry o tron”, po którą sięgną już dojrzali czytelnicy. Książka, może nawet książeczka, bo jest cienka i jest troszkę większa od małych dłoni, przedstawia zimowe dziecko Adarę, która urodziła się podczas najstraszniejszych mrozów, jakie kiedykolwiek miały miejsce na ziemi. Adara jest inna niż jej rodzeństwo i inne dzieci. Kocha zimno, lód, ciszę. I kocha też lodowego smoka, który przybywa do jej krainy w każdą zimę i sieje postrach wśród mieszkańców. Zwłaszcza u ojca Adary, który za każdym razem boi się o plony i wykarmienie rodziny. Cała kraina jest zagrożona. Takie wieści przywozi wujek dziewczynki, który co jakiś czas pojawia się u nich w domu na swoim smoku. Tymczasem Adara zaprzyjaźnia się z lodowym smokiem, lata na nim bez strachu, oswaja go, komunikuje się z nim.

(Adara) „Nie była do końca pewna, czy to zimno przywabia smoka, czy raczej smok sprowadza mrozy”.

Gdy wrogowie przybędą w okolice domu Adary, dziewczynka razem z lodowym smokiem spróbują stawić im czoła.

Bajka, baśń o odważnej Adarze, o smoku. Czy nie przypomina się Wam od razu Daenerys? Ciekawa opowieść na jeden wieczór z...

Fajna historia dla starszych dzieci. Bardzo ładne ilustracje, dopracowane w każdym calu.