Toksyczni ludzie

Więcej szkody niż pożytku jest z tej książki. Autorka najpierw stara się sklasyfikować wszystkie typy toksycznych ludzi by później podać sposoby stawienia czoła zachowaniu tych typ(k)ów tak, żeby nas nie raniło. Moim zdaniem, mnoży te kategorie ponad miarę, do jednego worka wrzucając damskich bokserów, gaduły i snobów. Czyli okazuje się, że wszyscy są toksyczni. Racja, wszyscy są upierdliwi czasami ale nie wszyscy są destrukcyjni i trzeba mieć umiar w ocenach. Co gorsza, autorka w ramach swoich porad, każe czytelnikom na przykład żartowac z rozmówcy puszczając teksty typu: Nigdy nie męczy cię twoje własne towarzystwo? Powinieneś oskarzyć swój mózg o niewywiązywanie się z obowiązków. Ostatnim razem widziałam cię w koszmarze sennym. Do tego uważa je za dowód inteligencji i wyrafinowania (w pierwszym rozdziale uważała je za objaw toksyczności). Na koniec - główną poradą, jaką ma w zanadrzu jest - zmień pracę (jak szef wkurzający), rozwiedź się (jak mąż wkurzający), zerwij kontakty z rodzicami (jak za dużo smęcą). Hop, siup i po problemie. Bardzo konstruktywnie, nie ma co.
To typowy amerykański poradnik w najgorszym tego słowa znaczeniu. Odradzam.