Tracąc Ciebie

Uwaga uwaga! Prosimy o oklaski - przed państwem doktor Henryk Wysocki!

Ambitny, mądry, zabawny, przystojny... ten sam, który w każdej sytuacji wie, co należy odpowiedzieć. Czy, aby na pewno?

Otóż Henryk nie potrafi odpowiedzieć na wyznania Leny. Nie umie mówić o emocjach? Najwyraźniej. Boi się? Z pewnością. Może jeśli otwarcie nie powie o miłości, to tak jakby jej wcale nie było?

Lena z każdym dniem czuje do doktora Wysockiego coraz więcej. Jednak im bardziej zatraca się w tym uczuciu, tym mocniej później boli... bowiem ta miłość nie jest łatwa. Jest wręcz cholernie trudna, aż bolesna. Miłość, która sprawia, że cierpi. Jednak też bardzo silna, bo Lena w tym cierpieniu dzielnie trwa. Znosi naprawdę wiele... Chciałaby usłyszeć od Henryka jakąś konkretną definicję ich relacji. Bo tak właściwie, kim dla siebie są?

Bywa pięknie, naprawdę! Los zarezerwował dla nich te wspaniałe momenty. Romantyczne... wzruszające, zabawne i namiętne. Jednak przygotował coś jeszcze...

Życie Leny i Henryka zacznie się poważnie komplikować. Wysocki, musi zmierzyć się z szalonymi planami rodziny, która to postanowiła zdecydować za niego i ułożyć mu życie. Z kolei Lena stawi czoła przeszłości, a ta powinna już dawno zostawić ją w spokoju.

Pośród tylu trudnych spraw, skomplikowanych spraw. Pośród problemów, kłamstw, niepewności i lęku - Lena i Henryk. Ona - pełna miłości, ciepła i ...

Miłość nie zawsze podąża prostymi ścieżkami. Nie za każdym razem, gdy się pojawia, jest prosta, odwzajemniona i daje poczucie bezpieczeństwa i spełnienia. I choć zawsze miesza w ludzkich losach, zmienia osoby, które jej doświadczają, to może okazać się też niewystarczająca. Podobnie jak w przypadku Henryka i Leny, których teoretycznie nie powinna łączyć nawet niewinna nić przyjaźni. A jednak ich drogi obecnie się krzyżują, a kolejne wydarzenia jeszcze bardziej ich zbliżają. Czy to wystarczy, by przeciwstawić się światu, samemu sobie i pozwolić sobie czuć piękną, skomplikowaną miłość, o którą warto walczyć? Całej palety złożoności uczuć doświadczymy bowiem podczas lektury drugiego tomu serii "W labiryncie doznań".

W przypadku Henryka nie dokona się jakaś spektakularna metamorfoza. Przez lata tkwił w swoim świecie, przyzwyczajony do nieustannej atencji płci przeciwnej oraz niekończącego się dostępu do wszelkich dóbr materialnych, stąd też trudno mu spojrzeć na życie w inny sposób. Co prawda zauważa u siebie nieznane mu dotąd pokłady uczuć, zdarzają się momenty, że zaczyna kwestionować wybory, których kiedyś dokonałby w mgnieniu oka. Jednak ta przemiana następuje powoli, a przez jej kolejne etapy przeprowadza go nic innego jak miłość Leny. Ale to nie jest jeszcze proces zakończony, bowiem Henryk ma przed sobą długą drogę jeśli chodzi o odnalezienie priorytetów i spostrzeżenie, co tak naprawdę w życiu się liczy oraz jacy ludzie są na tyle wartościowi, by ich przy s...

Ten tom rozbudził we mnie wiele emocji. Kibicowałam Lenie bardzo, że w końcu dostanie od Henryka zapełnienie o miłości. Ale bohater nadal broni się przed miłością. Otwarcie mówi, że zależy mu na dziewczynie jak nigdy na nikim, ale nadal nie przyznaje, że coś mogliby razem stworzyć. Pragnie od dziewczyny cierpliwości i aby czekała, a to się opłaci. Lena jest bardzo zazdrosna, ale nie dziwię jej się, ponieważ bohater to istny lovelas, który cieszy się zainteresowaniem innych. Ale również i on w tej części pokazał sporą zazdrość. Bartek i biologiczny ojciec dziewczyny namieszają dużo. Pojawia się napaść i niebezpieczne sceny. A Henryk pokaże swoją opiekuńcza twarz jeszcze bardziej. No i znowu matka bohatera psuła mi nerwy. Na ta babę nie ma mocnych. Lena z cichej postaci w końcu staje się pewniejsza siebie, nie boi się powiedzieć, co czuje. Jej przemiana bardzo mi się podobała. Również mamy przeczki pomiędzy dwójką, a ich dialogi znowu doprowadziły mnie do łez ze śmiechu. Książka grubsza od 1 tomu, ale tak wciągająca, że nie odczuwałam ilości stron. Tak jak przy pierwszym bawiłam się świetnie i styl autorki utrzymuje poziom i książki są warte polecenia. Dzieje się w tym tomie wiele złego, ale i dużo dobrego. Nudy nie znajdziemy. A końcówka książki łamie serce i lecę od razu czytać tom 3, bo czuję, że ta para jeszcze nieźle namiesza, a ja najbardziej w książkach lubię emocje, których tu mam pod dostatkiem.

Karolina Zielińska wraca do nas z drugim tomem serii W Labiryncie Doznań, gdzie ponownie możemy spotkać doktora Henryka i naszą Lenę.

Jak można się spodziewać, łatwo nie będzie! Ten tom jest zdecydowanie obszerniejszy niż Pragnąc Ciebie (pierwszy tom) oraz mamy tutaj więcej i więcej Henryka i Leny - co jest oczywiście wspaniałe.

Henryk to mocno skomplikowany człowiek, którego z jednej strony by się pragnęło a z drugiej… no cóż. Jeśli nie jesteś w stanie go zrozumieć, to może chętniej wylejesz na niego kubeł zimnej wody.

Czy sytuacja, w której jest postawiony, jest warta całego zachodu? Czy to wszystko jest warte aby męczyć się i ranić nie tylko siebie?

Kibicujemy bohaterom od samego początku po czym dostajemy szklankę soku z cytryny. Dlaczego? Otóż (bez spoilerowo), serce nam się łamie gdy czytamy ostatnie strony książki. Autorko! To emocjonalny roellcoster :)

Jeśli chcecie dowiedzieć się jak Henryk pisze „wiersze” lub pływa kajakiem (tak, tak, kajaki…), lub jak wali kogoś pięścią w nos tak, że ten pęka - zachęcam ;)

Jeśli czytaliście pierwszy tom to zdecydowanie sięgnijcie po tom drugi.