Opinia na temat książki Tragedia na przełęczy Diatłowa. Historia bez końca

Spodziewałam się bardziej rozważań odnośnie różnych teorii na temat Przełęczy Diatłowa, rozkładania ich na czynniki pierwsze, dostałam coś innego, ale nie żałuję. Cała historia jest opowiedziana bardzo dobrze, wtrąca wątki i postacie historyczne, ale nie wprowadza tym w nastrój „przelecę wzrokiem bo jestem tu dla czegoś innego”, nie odchodzi od głównego tematu co bardzo cenię. Choć nie da się zaprzeczyć, że polityki nie udało się tu ominąć. Cieszę się, że w taki a nie inny sposób został nam naświetlony okres w jakim Diatłowowcy żyli. Możemy spojrzeć na kraj ich oczami i w pewien sposób ocenić zachowania ofiar, ale tez śledczych i poszukiwaczy. Poznajemy bohaterów tej historii, ich rodziny, to czym się zajmowali. Czytamy o ludziach na stanowiskach, a nie „tylko studentach”. Poruszona jest kwestia niejasnych wątków z przeszłości niektórych z nich. Czy mogą mieć one wpływ na tragiczne wydarzenia? Bardzo cenię relacje ludzi biorących udział w poszukiwaniach, nadają one zupełnie inny tor temu co wcześniej o tej sprawie sądziłam.

„Tragedia na Przełęczy Diatłowa” jest kopalnią wiedzy, całe „przed” i „po” jest bardzo skrupulatnie opisane. Nie ma tu miejsca na domysły, teorie paranormalne, teorie spiskowe (choć może jednak?) próby logicznego tłumaczenia kaprysów Matki Natury, wszystko tego typu sprowadzono do parteru i pokazano jak głupie są to pomysły. Forsowana jest jedna przyczyna tych zdarzeń i naprawdę czuję się źle z tym co o niej kiedyś myślałam. Możliwe, że zabrakło wytłumaczenia kilku wariantów, które podali nam na tacy ludzie fascynujący się tą sprawą, ale z drugiej strony możemy o nich przeczytać w internecie. Tu są po prostu fakty, a resztę przemyśl człowieku i wyciągnij wnioski.