Opinia na temat książki Traktat o łuskaniu fasoli

 Książki Myśliwskiego stanowią dla mnie odrębną półkę literacką. Nieodmiennie zachwycona jestem pięknem języka, precyzją słów, konstruowaniem monologu, przechodzeniem z jednej myśli do drugiej. Nieodmiennie poruszona jestem zwyczajnością, a jednocześnie niepowtarzalnością rozmyślań, wydarzeń i skojarzeń, którymi dzielą się z czytelnikiem bohaterowie Myśliwskiego. Zdumiewa mnie prostota, mądrość i dotarcie do dna.

Głównym bohaterem "Traktatu o łuskaniu fasoli" jest przypadek.

Piękno słowa, piękno snucia opowieści…, aż chciałoby się westchnąć: „snuj się, snuj bajeczko”. Bo spokojnie, w tonie snucia się bajeczki, toczy się monolog bohatera traktatu, którego słucha tajemniczy nieznajomy. Bohater ubiera w słowa nigdy nie wypowiedziane myśli i pytania, zarówno te nurtujące go na co dzień, jak i te wyciągane z zakamarków pamięci oraz rodzące je wydarzenia. I niech nikogo nie zmyli ten ton, rytm i spokój bajeczkowy: to nie będzie opowieść lekka i miła. Bo i życie bohatera, tak jak życie wielu mu współczesnych pod tą szerokością geograficzną, nie było lekkie i miłe.

Mądra, metafizyczna, pobudzająca do rozmyślań, tak bardzo podobna do innych dzieł Myśliwskiego, a tak bardzo inna.

Polecam.