Trzech gości w łódce plus wampir

Mieliście kiedyś kaca po przeczytaniu książki? Otóż tak się właśnie czuję. Przeczytałam 500 stronicową książkę spod pióra Krzysztofa Kotowskiego i… nie wiem jak to mam ująć w kilku słowach. Tego się nie da zrobić.

Przygotujcie się na małe opracowanie tego co nam zaserwował autor.

Jest to jego czwarta książka, którą miałam okazję przeczytać.

Co myślę?

1). Książka jest tak bardzo rozwleczona, że od razu przypomina mi się Stephen King, co oczywiście czasem jest plusem, a czasem niestety po prostu się przysypia. I mimo iż książka mnie mocno zaintrygowała to przesyt tego wszystkiego sprawił, że bywało tak iż się męczyłam. Czytałam ją na kilka razy, bo nie mogłam usiąść i na raz ją pochłonąć.

Mnóstwo informacji, bohaterzy, których poznajemy od dziada przez pradziada. Oczywiście…

Osobiście przychylam czoła Kotowskiemu, ponieważ to ile on pracy włożył w napisanie tej książki to jest OGROM. Ale mnie to osobiście zmęczyło. Trochę szkoda. Myślę, że gdyby była o połowę cieńsza, to czytałoby mi się dużo lepiej. Co nie znaczy, że nie znajdzie się rzesza fanów i będzie to uzasadnione!

2). Niestety znalazłam masę błędów, które po pewnym czasie przestałam zaznaczać. Nie chodzi o literówki, ale np. (Wybaczcie, ale staram się pisać bez spoilerów) bohater mówi, że „Nasi ludzie powinni to potwierdzić w ciągu kilku godzin…” po czym wychodzą z budynku, wsiadają do samochodu i mówi dalej „podobno nasi ludzie ...

Lubię być zaskakiwana. Taką powieścią niespodzianką okazało się dla mnie "Trzech gości w łódce plus wampir" Krzysztofa Kotowskiego. I to bardzo miłą niespodzianką, tym bardziej że było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora słynącego z łamania wszelkich granic gatunkowych, łatwego operowania językiem i inteligentnym humorem.

I tych wszystkich elementów budujących wartką akcję znajdziemy tu pod dostatkiem, ale nie zabraknie też powodów do przemyśleń zarówno egzystencjalnych, jak i związanych z przeszłą i bieżącą sytuacją polityczną.

Zabrzmiało poważnie? Jednak przede wszystkim jest to genialna rozrywka z postaciami, których nie da się nie lubić pełna humoru sytuacyjnego i ironii.

Główny bohater jest bez wątpienia jej atutem. Inteligentny zubożały arystokrata z przestępczą praktyką i darem (lub przekleństwem) wampiryzmu, zdolny do prawdziwej miłości. Brzmi interesująco? Jeśli to mało, to do tego staje się przedmiotem zainteresowania służb specjalnych i wplątuje w szaloną i niebezpieczną wywiadowczą intrygę.

Z drugiej strony towarzyszymy adaptacji mężczyzny do świata wampirów, poznając jego plusy, ale też minusy związane z przemijaniem wszystkiego, co dla niego ważne.

W tej powieści nie ma utartych ścieżek, a za każdym zakrętem trzeba spodziewać się niespodziewanego. Genialnie się bawiłam i wcześniejsze książki autora już wskoczyły na listę do przeczytania w nowym roku.

W dniu, kiedy zaczęłam czytać, a potem słuchać książki „Trzech gości w łódce plus wampir” wiedziałam, na co mogę liczyć, lecz i tak byłam w szoku, ale tym takim pozytywnym. Nie ukrywam jednej sprawy, a mianowicie, gdybym nie miała debiutu z twórczością autora z poprzednimi, takimi jak seria „Kapłan” to tutaj podejrzewam, że nie wzięłabym i bije się w pierś, bo ominęłaby mnie frajda, że głowa mała. Przy okazji z całego serca polecam serie „Kapłan” no tyle akcji, ale i bólu brzucha ze śmiechu to ze świecą szukać. Gdybym musiała krótko opisać co w książce znajdziecie to według mnie taki Wampirzy polski James Bond, który uwikłany jest w misterną grę, walkę ze służbami specjalnymi, SB (esbekami) itp. Wiele książek, jakie miałam okazje przeczytać (a jest ich sporo tak skromnie napiszę) przeważnie przedstawiały jeden główny problem i dążenie do celu, a tutaj masz jeden temat główny i kilka tematów, przygód, akcji, które dotyczą tego jednego głównego, przez co w żadnym momencie nie idzie się znudzić albo nie byłam w stanie przewidzieć co i jak.

Poznajcie naszego bohatera, a jest nim Wiktor Maurycy Sobolewski urodzony 11 listopada 1918 r. Niby historia, jakich wiele, czyli (tutaj opisów książki jest pełno, więc zachęcam do zapoznania się) po tym, jak z matką mieszkają w małym mieszkanku w Grodzisku Mazowieckim (kolejny plus, bo moje strony rodzinne. Niedaleko Żyrardowa) bierze udział w powstaniu warszawskim, który przeżywa i zaczyna się cała ta akcja i masa i...

Kto zna pióro autora ten wie, że potrafi nim władać na wszelako różny sposób. Bohaterzy są tutaj niespotykaną mieszanką, którzy nawet wysławiają się inaczej. Spotkamy tu język prostacki, aczkolwiek wplecione w niego będą mało spotykane słowa, dość inteligentne zresztą. Poznamy nazwy indiańskie z zachowanym stylem ich wypowiedzi. Będą tu też osoby bardzo pewne siebie i tajemnicze, lubiące rządzić, gdzie będą podkreślać słownie kogo za kogo mają. Będzie również postać, która będzie przyjmowała trudne zlecenia. Kłamstwo to jego drugie imię, choć jak nikt będzie lubił dociekać prawdy. To całkiem zróżnicowane osoby, które wyraźnie będą się odznaczać w tekście. Druk jest niestety mały, lecz nie to ma wpływ na szybkość czytania. Niby wprowadzenie będzie proste, ale nie potrafiłam go ogarnąć ze względem na wielowątkowość zdarzeń. W każdym nowym rozdziale będzie pisało o czymś innym. Historię tą ktoś nam opowiada i czasami będzie powracał do pewnych wydarzeń, by nam coś wytłumaczyć, a niekiedy wydarzenia zostaną przedstawione z perspektywy bohatera, który tłumaczy co robi, bądź będzie robić, lub zwyczajnie opowiada to, co aktualne się dzieje. Książkę należy czytać z uwagą, gdyż ma swoje wzloty i upadki. Niekiedy bardzo szybko będzie się działa akcja, a czasami, zwłaszcza w innym wątku, może się to trochę ciągnąć i później ponownie przyspiesza. Historia będzie dotyczyła prywatnego detektywa, który dostanie niby proste zlecenie, ale my już czujemy, że takie nie będzie. Ma bowiem od...

Autor: Krzysztof Kotowski

Wampiry istnieją tylko w legendach. Uważamy je za mity, opowieści. Mimo wszystko w każdej legendzie jest jakieś ziarenko prawdy. Skądś musiały się przecież wziąć rzeczy, które wskazywałyby na prawdziwość legend. Zawsze jednak warto wziąć to z przymrużeniem oka.

Prywatny detektyw Aleksander Kowalski dostaje zlecenie na dość nietypową sprawę. Cała sytuacja może mu przysporzyć kłopoty. Jest tego świadom, ale mimo wszystko bierze tę sprawę. Nikt nie wie jednak, że Aleksander nie jest zwykłym człowiekiem. Jego przeciwnicy za niedługo dowiedzą się kim tak naprawdę jest pan Kowalski. Stawką będzie ich życie.

To moja pierwsza książka autora i w sumie mam co do niej mieszane uczucia. Nie mam pojęcia czym dokładnie są spowodowane.

Książka na początku ma nieraz dwie, trzy strony ciągłego tekstu, które wręcz zalały mnie informacjami. Miałam pewien problem z tym, bo nie do końca zdążyłam je tak od razu w całości przyswoić. Było też dużo nazwisk i przezwisk, które się zmieniały i które sprawiły, że po chwili nie wiedziałam już o kogo chodzi.

Historia jest opowiadana nie tylko w czasie teraźniejszym. Poznajemy także początki głównego bohatera. Nieraz nie wiedziałam czy jestem w teraźniejszości czy w przeszłości.

Rozdziały są krótkie co sprzyja szybkiemu czytaniu. Niestety żaden z bohaterów jakoś nie przypadł mi do gustu. Po prostu byli, znikali… Duży plus za to, że akcja dzieje się w Polsce. Nigdy nie miała...

„Trzech gości w łódce plus wampir” – Krzysztof Kotowski

Wiktor Maurycy Sobolewski lata swojego dzieciństwa spędził w dworku ojca. Niestety ten uwielbiał hazard i cały swój majątek przegrał po czym zostawił rodzinę na pastwę losu. Maurycy wraz z matką przenosi się do Grodziska Mazowieckiego. Chce dla siebie i dla matki zawalczyć o lepsze jutro. Bierze czynny udział w Powstaniu Warszawskim. Pewnego razu zostaje dotkliwie pobity i pogryziony. Wojnę przeżywa, lecz po niej zaczyna się spotykać z niezbyt ciekawym towarzystwem.

Mężczyzna się zakochał w inteligentnej Polce, która została wychowana w Anglii. Ich miłość zostaje wystawiona na próbę, gdyż fałszywi przyjaciele ich wydają, a Służby Bezpieczeństwa zaczynają zrobić z Wiktorem porządek. Poddają go torturze. Na ratunek przychodzi im Jan, wampir…

Czy Wiktor pogodzi się ze swoim nowym obliczem?

Jak dla mnie za dużo opisów, niektóre rozdziały były bardzo rozwleczone. Ciężko było się skupić na najważniejszych punktach, bo niestety zapominało się o czym się czyta.

Pozytywem dla mnie jest to, że Wiktor jest tak bardzo zdeterminowany. Za każdym razem widać jego wolę walki. Oczywiście widzi w sobie też gorsze strony, ale nie pozwala mu to stracić wiary w siebie.

Nie brakuje w książce akcji, dzięki czemu ciężko przewidzieć co się wydarzy w kolejnych rozdziałach.

Uważam, że warto przeczytać i samemu wyrobić swoje zdanie na temat tej powieści. Tylko nie pod...

Aleksander Kowalski to prywatny detektyw, który dostaje bardzo nietypową sprawę. Jego przeczucie mówi, że tu tylko będą kłopoty, ale nie wie jeszcze o tym, jakie one będą duże. Detektyw skrywa tajemnicę o sobie i o jego przeszłości wiedzą nieliczni. Ta sprawa jednak będzie dla niego okazją do załatwienia porachunków z ludźmi, którzy wiele lat wcześniej katowali jego miłość życia.

Jest to nietypowa jak dla mnie książka, mamy tu połączenie historii z fantastyką. Z jednej strony mamy czasy powojenne a z drugiej wampiry. Kolejnym moim zdziwieniem było opisanie wampirów, nam czytelnikom dobrze znanych z życia w ciemności czy spania w trumnach a tu autor łamie stereotypy i ukazuje te postaci w całkiem innym obrazie. Na samym początku byłam pełna rezerwy do tej książki i pomimo tego, że teżposiada wady to takie połączenie przemówiło do mnie.Bardzo polubiłam głównego bohatera, natomiast jego miłości życiowej już nie za bardzo. Zanim przejdziemy do sprawy detektywistycznej autor przenosi nas do początku czyli poznajemy człowieka rzezimieszka, który staje się wampirem. Czasy powojenne to ciężkie czasy, ludzi katowano, wmawiano imczyny, o którychnic nie wiedzieli. Wadą książki moim zdaniem są przydługie i często nudzące opisy, które do tej historii nic nie wnosiły. Książka swoją tajemniczością przyciąga i wciąga. Czytelnik chce czytać dalej i dowiedzieć się jak to wszystko się skończy.

"Trzech..." to książka złożona i składająca się z paradoksów, jednocześnie pełna akcji i przegadana, surowa i romantyczna, poszatkowana i spójna. Wypowiedzi i teorie niektórych postaci mogą nas oburzyć, w innych odnajdziemy bratnie dusze. Spodziewałam się dziwności i dziwność dostałam. Polecam czytelnikom, którzy mają ochotę na coś innego niż zwykle. A nuż wam się spodoba i będziecie chcieli jeszcze więcej.