Turcja

Pamiętnik polskiej rodziny z dwójką maleńkich dzieci (naprawdę małych, jedno jest jeszcze niemowlęciem), która w zimie, poza sezonem turystycznym, wybrała się na półroczną objazdówkę po Turcji niemal czterdziestoletnim kamperem z drugiej ręki.

O samym odwiedzanym kraju w zasadzie piszą niewiele, nie wystarczyło na to miejsca, gdyż opowieść jest wypełniona mnóstwem "przygód w drodze". Wypływają one jednak zazwyczaj z braku wyobraźni i niedostatecznego przygotowania naszych dzielnych "podróżników", więc na poradnik dla innych miłośników vanlife też się raczej nie nada.

Podążając wraz z autorami, dowiadujemy się bowiem, ku wielkiemu zdumieniu, że jest nadspodziewanie zimno i w nocy marzną (styczeń! luty!!), nadzwyczaj niewygodnie (kto by pomyślał, że wózek dziecięcy się nie sprawdza na spacerach po zabytkowych miastach!!!), nie wszystkie atrakcje turystyczne są dostępne albo o tej porze roku nie prezentują się tak pięknie jak na instafotkach, a samochód co chwilę się sypie i trzeba z nim kolejny raz do warsztatu, gdzie nikt nie mówi po angielsku (kto by pomyślał?!). I tak w kółko. Czytając, jakoś nie umiałam wykrzesać w sobie współczucia, bo jak mawiali starożytni: "Chcącemu nie dzieje się krzywda".

W warstwie literackiej też nudno i bez polotu, ale że niektóre zdjęcia dość udane, to dodałam za nie jedną gwiazdkę na zachętę.