Opinia na temat książki Uczeń
Motywem przewodnim jest, pozwolę sobie zacytować #meryspolsky ,,zemsta jest słodka jak bigotka".
To ona jest tutaj motorem napędowym, skutecznie podgrzewającym atmosferę i podnoszącym ciśnienie. Dla zemsty można wiele, a nawet wszystko, przynajmniej niektórzy tak sądzą.
Więc dochodzi do serii morderstw, bo kryminał bez morderstwa nie istnieje i następuje śledztwo. Przypadkowe ofiary? A może jednak coś je łączy?
No majstersztyk, no kryminalna perełka!!!
Ja uwielbiam styl, tempo, warstwę obyczajową i pomysły na zbrodnie jakimi raczą nas autorzy. Wszystko tak naturalne, płynne, lekkie... Chce się poprosić o numer do Sebastiana aby posłuchać jego ironiczno - cynicznego spojrzenia na świat, ludzi. Tyle tu prawdy, no dobra.....takiej skandynawskiej prawdy z moich wyobrażeń, ale uwielbiam, po prostu uwielbiam.
Ten debiut autorów zdobył moje czytelnicze serce i seria z Sebastianem stała się jedną z moich ulubionych. Na myśl o siadaniu do kolejnego tomu po prostu dziób mi się cieszy a serduszko łopocze jak flaga na wietrze.
Jeśli chcecie dobrego kryminału, nietuzinkowego bohatera to zapraszam do uczty.
/a12c3cd3-33cc-4c6f-aec7-a7a14f3243a8/n/uczen)
Uczeń to druga część cyklu kryminalnego z Sebastianem Bergmanem, psychologiem policyjnym i specjalistą od seryjnych morderców. W Sztokholmie dochodzi do serii brutalnych morderstw, których ofiarami ...
Pozostałe opinie
Torkel Höglund wraz ze swoim zespołem próbuje schwytać mordercę kobiet. Modus operandi sprawcy jest łudząco podobny do tego należącego do odsiadującego wyrok Edwarda Hinde. W przeszłości to Sebastian...
,,Rytuały dawały poczucie kontroli. Rytuały sprawiały, że zło nie było tak całkiem złe. (...) Rytuały odpędzały mroki'' To bardzo dobra kontynuacja "Ciemnych sekretów" autorstwa Hjortha i Rosenfeldt...
Kolejna część pisarskiego duetu Hjorth - Rosenfeldt podobała mi się o wiele bardziej niż jej debiutancka porzeprzedniczka choć i tej nie bardzo jest co zarzucić. Druga część nie dotrzymuje kroku pier...
Co tu się stało? Tym razem nie bardzo mi się podobało. Po pierwsze, objętość. "Odchudzenie" fabuły, przynajmniej o 150 stron, byłoby z korzyścią dla akcji i czytelnika. Po drugie, początek. Pierwsz...
