Opinia na temat książki Uczeń

Co tu się stało? Tym razem nie bardzo mi się podobało.

Po pierwsze, objętość. "Odchudzenie" fabuły, przynajmniej o 150 stron, byłoby z korzyścią dla akcji i czytelnika.

Po drugie, początek. Pierwsze 100 stron to, jak dla mnie, zdecydowanie zbyt długa rozbiegówka, mająca na celu zaznajomienie nowych czytelników z kolorem i układem "pionków na planszy".

Po trzecie, Sebastian Bergman. Nie mam pojęcia co się stało z głównym bohaterem, bo tylko w niewielkim stopniu przypominał mi egocentrycznego profilera z pierwszej części. O ile mogłam jeszcze zrozumieć jego nadspodziewane zafiksowanie na punkcie córki, o tyle jego działania i "otępienie umysłowe" wprawiły mnie w konsternację.

Po czwarte, praca policji. Całe szczęście, że zespołowi śledczemu Torkela podano nazwisko seryjnego mordercy "na tacy", bo przy takich tarciach wewnętrznych i fochach podwładnych prawdopodobnie i w kolejnym tomie nie udałoby się policji go aresztować.

Po piąte, Lovhaga. Zachowanie i bezmyślność naczelnika więzienia Haraldssona pominę milczeniem.

Całość ratuje zakończenie. Zwrot akcji, tempo, zaskoczenie, emocje, krew.
Dla uzyskania lepszego obrazu całości powinnam sięgnąć po kolejną część serii, ale nie wiem czy mam na to ochotę.