Opinia na temat książki Ugly love

Czytając It ends with us a następnie November 9 postawiłam książkom Hoover poprzeczkę bardzo wysoko.
Ugly Love nie tknęło jej nawet górnym rantem.
Ta historia miałaby sens, gdyby została poprowadzona w inny sposób. Jeden z naprawdę wielu sposobów, a byłoby sto razy lepiej.

Tate ciężko polubić, to bohaterka miągwa. Mówi że jest asertywna, że się szanuje. A guzik prawda. Pakuje się w coś co spowoduje że tylko pogrąży siebie i znienawidzi.
Miles już siebie nienawidzi i stara się unikać kobiet. W zasadzie nie wiem czemu leci na Tate i przez to oboje cierpią.

Ale Milesa to jeszcze jestem w stanie zrozumieć. Jest on chyba najsensowniejszą postacią w tej książce, pomijając Kapitana.
Ale i tak, nie lubię ani jego ani jego książkowej partnerki. Są zbyt... po prostu zbyt.

Jego przeszłość - kurrrrrrde. Zakazana miłość bo rodzeństwo przyrodnie? Nie ma więzów krwi więc jaka do jasnej anielki zakazana miłość?
Nie są rodziną, mogą być razem, to że ich rodzice też są nie ma znaczenia. Poznają się w wieku lat 18 więc nawet o wychowywaniu razem nie może być mowy. A oni robią z tego dramę. Potem faktycznie dzieje się dramat, ale dla mnie naciągany.
Za szybko, za dziwnie, za sztucznie.
To też można było rozwiązać na przynajmniej trzy inne sposoby. Zrobić z Rachel jakąś zołzę, a Tate mogła otworzyć Milesowi na ten fakt oczy. No niestety, autorka i to zepsuła.
Mogła też zostawić parę Miles-Rachel i motyw Spotkania Po Latach. Myślę że to byłoby lepsze.

A tak mamy masę opisów seksu i odpychania plus sporą garść angstowego romansu.

Czytało się to nieźle i lekko, bo Hoover ma lekkie pióro. Pomysł też był spoko. Ale wykonanie siadło na całej linii.
No i czy naprawdę w 90% NA studenci muszą jeździć do rodziny na Święto Dziękczynienia ze swoimi partnerami albo za-trochę-partnerami?
Serio?

Polecam tym którzy nie mają co robić z czasem. To wszystko już było, więc w żadnym wypadku czytać nie trzeba.