Umierając żyjemy

Dawid Selig , to dziwny człowiek , nawet nie dlatego że posiada dar za który co niektórzy dali by się mocno uszkodzić , lecz dlatego że całe życie się z tym darem boryka i nie wie co z nim zrobić . Kiedy go poznajemy ma 41 lat , można by rzecz że w tym wieku , normalny człowiek przynajmniej wie (powinien wiedzieć) kim chce być i co chce robić w życiu . Dawid jest jakiś ciapowaty i rozmemłany . Brodzi w ciągłych dylematach , jaki to on jest inny od wszystkich i jaki jednocześnie przez to samotny . Bo Selig jest samotny , nie ma życia osobistego , nie ma życia zawodowego . Tak się obija po tym świecie zupełnie bezwładnie i bezwolnie . Kiedy potrzebuje forsy idzie na schody swojej uczelni , gdzie już dobrze znają go studenci i za marne grosze pisze im prace zaliczeniowe , ewentualnie żebra o pieniądze u swojej dobrze ustawionej finansowo adoptowanej siostry Judyty . O czym właściwie jest ta książka ? Chyba o przegranym życiu po prostu , o człowieku który korzystał ze swych zdolności grzebania w głowach innym bez pardonu , biadoląc przy tym że ten dar go upośledza , jednak wpadając w prawdziwą panikę , dopiero wtedy , kiedy zauważa , że dar zaczyna zanikać . Wtedy kiedy już zaniknie całkiem , zostanie zupełnie sam , i bez niczego wartościowego . Panicznie i na oślep próbuje zbliżyć się do ludzi , próbuje naprawić swoje stosunki z siostrą , którą notabene chciał zamordować siłą woli , jak miała cztery miesiące i rodzice ją zaadoptowali , zresztą za radą psychologa do którego ...

Roberta Silverberga nikomu nie trzeba przedstawiać. A zwłaszcza tym którzy czują science fiction i cenią sobie klasyczne utwory w tym gatunku. To przecież autor cyklu o Majipoorze, czy Człowieka w labiryncie. Niemniej nawet ja nie znam wszystkiego, co ten pisarz wydał u nas. Tak więc tym chętniej przeczytałem „Umierając, żyjemy”.

O książce możemy przeczytać, że:
David Selig od dzieciństwa ma zdolności telepatyczne. Bez trudu czyta w myślach innych ludzi i poznaje ich najgłębiej skrywane sekrety. Z czasem jednak dochodzi do wniosku, że ten dar jest zarówno narzędziem władzy, jak i przekleństwem. Wkraczający w wiek średni, coraz bardziej wyalienowany Selig nie potrafi nawiązać normalnych związków z ludźmi. Ledwo wiąże koniec z końcem, utrzymując się z pisania prac semestralnych dla studentów. Jest coraz bardziej zniesmaczony tym, co dzieje się w Ameryce. Na domiar złego odkrywa, że jego cudowny dar zaczyna z niewiadomego powodu zanikać…

Jak na klasyk literatury przystało to kawał dobrej literatury. Świetnie napisana, pomysłowa pozostaje nie tylko dobra fantastyką, ale i dobrą książką w ogóle. Bliska ludzi i życia a zarazem fascynująca. Ta powieść skupia się przede wszystkim na człowieku. Clue całości nie są moce bohatera a on sam. A dokładniej dwie rzeczy – przemiana jaka zachodzi w nim pod ich wpływem i świat jaki go otacza. Zamiast epickiej, widowiskowej akcji mamy tu codzienność niezwykłego – zwykłego człowieka. Realizm magiczny przeniesiony na gru...