Utwór konserwatorski w polskim prawie autorskim

Zgodzić się należy z Autorem recenzowanej monografii, że prace konserwatorskie prowadzone na dziełach sztuki generują liczne problemy, które można rozwiązać na gruncie prawa autorskiego. Rozpoznając je, prof. Piotr Ślęzak konstatuje, że konserwator podejmuje działania dotyczące obiektu, którego kwalifikacja autorskoprawna może być różna. Dowodzi, że poddany takim zabiegom obiekt może stanowić: po pierwsze, utwór chroniony przez prawo autorskie, po wtóre, utwór, do którego autorskie prawa majątkowe wygasły, po trzecie, dzieło sztuki, które «powstało na tyle dawno, że nie podlegało nigdy ochronie prawnoautorskiej», wreszcie po czwarte, dzieło, które nie jest utworem w rozumieniu prawa autorskiego. Autor niezwykle trafnie przy tym stwierdza, że obiekt działań konserwatora może zostać zakwalifikowany jako dzieło oraz zostać objęty ochroną prawnoautorską. […] Niniejsza publikacja poświęcona utworowi konserwatorskiemu w polskim prawie autorskim […] jest potrzebna i z radością zostanie przyjęta przez środowiska muzealników i konserwatorów.