Uwięzieni w Galerii Lochy

Czy można chodzić na spotkania z pisarzami? Po przeczytaniu tej powieści mocno się zastanówcie.
Leszno, biblioteka, Galeria Lochy spotkanie z Markiem, poczytnym autorem kryminałów przeradza się w horror, kilka osób zamkniętych z mordercą przeżyje najgorszą noc swojego życia. Kto przeżyje, komu się nie uda? Od początku wiemy, kto jest mordercą i na kogo tak naprawdę poluje, pozostali giną tak z przypadku, ponieważ znaleźli się w nieodpowiednim miejscu, w nieodpowiednim czasie. Smaczku dodaje fakt, że nad miastem rozpętuje się burza, która uniemożliwia dotarcie do biblioteki, a morderca zamyka wszystkie wyjścia.
Fabuła oparta na zamknięciu bohaterów z psychopatycznym mordercą nie jest wprawdzie odkrywcza, ale autorce udały się według mnie dwie rzeczy. Pierwsza to powolne odgadywanie wcześniejszych losów poszczególnych postaci i druga to jak te losy miały wpływ na śmierć lub przeżycie. Co ważne, prawie każda osoba coś ukrywa, a niektóre tajemnice są naprawdę zaskakujące. Powieść jest brutalna w odbiorze, nie ukrywam zabójca i jego zachowanie do łagodnych nie należą, autorka nie szczędzi nam makabry.

Po raz kolejny mogłam przeczytać książkę w ramach fantastycznej zabawy, jaką są Book Toury. Tym razem zorganizowała go założycielka bloga Z fascynacją o książkach. Szczerze mówiąc, nie miałam jakiś wygórowanych oczekiwań względem tej lektury. Tytuł wydawał mi się dziwaczny wręcz, zdanie, które widnieje na przodzie brzmiało dość tajemniczo, ale nie na tyle, bym z niecierpliwością czekała aż tylko znajdę odrobinę wolnego czasu, by rozpocząć przygodę z tym tytułem. Z tyłu okładki zaś nie uświadczy się żadnego, nawet najmniejszego opisu, są jedynie trzy rekomendacje, które owszem dają nadzieję na wspaniałą lekturę, ale nauczona już na swoich błędach w tych aspektach, postanowiłam nie mieć żadnych oczekiwań. I może dlatego tym bardziej mi się ta lektura spodobała.

Zaczęłam czytać i już od pierwszych stron, ba, nawet zdań autorka totalnie ujęła mnie za serce. Lekki styl pisania, umiejętność stworzenia takiej grozy i napięcia wśród bohaterów książki, że czytelnik miał wrażenie, jakby to wszystko przeżywał wraz z nimi... W tym przypadku muszę stwierdzić, że okładka nie szła w parze z udanym tekstem. Gdybym takową ujrzała w księgarni, przeszłabym obok niej zupełnie obojętnie. Nie rzuca się w oczy dosłownie niczym. Widzimy na niej jedynie fragment ceglanego muru oraz złowrogie oczy mężczyzny. Oczywiście, kiedy jestem już po lekturze, doskonale rozumiem zamysł grafika, który tę oprawę tworzył, mogę śmiało stwierdzić, że umieścił na niej dwa najważniejsze elementy tej skompliko...

Zaryzykowałam kupując tę lekturę. Jak na powieść kryminalną mamy tutaj mało stron ok 190. Czy to wystarczy? Owszem. Autorka maksymalnie wykorzystała tą niewielką liczbę kartek. Początek jest wyrwany z zakończenia książki, co bardzo dobrze wprowadza w klimat. Autorce udało się dzięki pomysłowi ze spotkaniem autorskim zawęzić i teren i liczbę uczestników w zbrodni. Już od początku wiemy kto zabija, na kim zależy mordercy jak i kim jest. Każdy z bohaterów ma swoje '5minut' i możemy w niewielkim, ale wystarczającym stopniu poznać jego historię. Autorce udało się wpleść między zbrodnie przemyślenia na temat takich wartości jak przyjaźń czy miłość co było ciekawych przerywnikiem w lekturze. Sama zbrodnia nie była wymyślna, ale bardzo realistycznie przedstawiona. Zabawa w kotka i myszkę z mordercą bardzo przypadła mi do gustu. Kilka zwrotów akcji, przebiegłość ofiar jak i mordercy spowodowało, że nie można było przewidzieć zakończenia lektury czy następnych wydarzeń jak i oderwać się od niej na dłużej ;). Zakończenie pozostaje otwarte więc to od nas zależy czy przyjmiemy szczęśliwe czy nie zakończenie. Autorka udowodniła, że nie potrzeba stworzyć książki na 500str, aby wciągnąć w swój świat czytelnika, kilkukrotnie go zaskoczyć, zapoznać z bohaterami i stworzyć wieź miedzy nimi a czytelnikiem i opisać kilka zbrodni, których sprawcą nie koniecznie jest jedna osoba ;). Szczerze polecam.