W czarnej zimnej wodzie

,, Mieszkańcy, którzy wyszli wtedy z domów, byli świadkami tego, jak ulice mieszczące się wzdłuż rzeki przykryła rozpędzona masa czarnej wody, wyrywając i unosząc ze sobą drzewa, słupy telegraficzne, kontenery na śmieci i samochody. W zalanych do pierwszego piętra kamienicach otwierały się okna, z których wśród ryku fal dochodziło wołanie o pomoc".

Nie sądziłam, że można napisać tak mroczną, twardą i wzruszającą zarazem książkę. Jest to naprawdę wyrazisty thriller, który przeraża swoją treścią. Rozróżnione są dwa czasy, z momentów, kiedy bohater był młodym chłopcem i obecnie, kiedy jest dorosłym mężczyzną. Cytat pochodzi z czasów jego dzieciństwa, kiedy to zginęło bardzo dużo osób. Na jego oczach ludzie tracili świadomość i życie. Nigdy tak naprawdę się z tego nie otrząsnął. Te wszystkie sceny powracają do niego w snach lub omamach, które pojawiają się coraz częściej, nie bez przyczyny zresztą. Teraz jako dorosły człowiek pragnie innego życia. Stara się zachowywać jak normalny obywatel, jednak to nie jest takie proste. Śmierć puka w jego okno prawie każdego dnia. Nie wiem, czy z wielu rzeczy zdaje on sobie sprawę. Nie potrafię wam nawet powiedzieć nic o jego psychice. To nie będzie coś na co liczycie, lub na co nie liczycie. Nie przewidzicie dalszych wydarzeń, bo wam na to ktoś nie pozwoli. Będziecie czytali z uchylonymi ustami, co rusz przecierając oczy, bo... Bo.

Książka naprawdę porywająca. Postać z wieloma rzeczami musi się zmierzyć i nie wiem, czy ...

Mam mieszane odczucia do tej książki. Sam pomysł na fabułę bardzo mi się podobał, ale mam wrażenie, że wykonanie było bardzo chaotyczne.
Styl pisania był w porządku. Pomimo tego, że lubię motyw zamiennego ukazywania historii z różnych lat, w tym wypadku za dużo było skakania w czasie, przez co ciężko było się zorientować co się aktualnie dzieje.
Owszem było dużo zwrotów akcji, jak na thriller przystało, ale w mojej opinii część z nich była niepotrzebna i ich ilość przytłaczała czytelnika. Natomiast zakończenie też średnio mi się podobało.

Lubię historie nieoczywiste, w których rzeczywistość miesza się z iluzją, przeszłość depcze bohaterom po piętach, a autor skutecznie miesza czytelnikowi w głowie.

Tak jest w przypadku thrillera "W czarnej zimnej wodzie", który choć objętościowo dość niepozorny, niesie ze sobą potężny ładunek emocji, zagmatwaną intrygę i szokujące, choć nieco nierealne zakończenie.

Autor pisze w stylu, który niepokoi, wprowadzając poczucie zagubienia, co idealnie współgra z wewnętrznym chaosem i pogmatwaniem głównego bohatera żyjącego na granicy snu i jawy, nie odróżniając wspomnień od chorobliwych omamów.

Kacper to bohater głęboko doświadczany przez los, który nie może liczyć ani na przyjemne wspomnienia z dzieciństwa, ani mieć nadziei na lepszą przyszłość. Czy jednak na karb tragicznej przeszłości można zrzucić jego wybory? To, kim się stał? Bohater budzi w nas sprzeczne emocje. Niełatwo mu współczuć, ale i trudno o jednoznaczne potępienie.

Wraz z bohaterem zanurzamy się w bolesnej przeszłości, ale i śledzimy bieżące tragiczne wydarzenia, które wwiercają się w świadomość domagając wyjaśnienia. Autor odkrywa przed nami wiele kart, niektóre jednak zanurzone w czarnej zimnej wodzie pozostawiają pole domysłom czytelnika. Odniosłam wrażenie, że w tej historii nie chodzi o jej realizm, a nakreślenie niepokojącego, melancholijnego klimatu i grę na emocjach.

To opowieść o złu, które dopada nas niespodziewanie czyniąc spustoszenie w sercu i duszy, zmu...

To burzliwy debiut na wielu poziomach.

Fabuła jest intesywna i pełna. Istnieje wiele zwrotów akcji.

Wszyscy kłamią.

Ale kto jest mordercą?

A może tak naprawdę jest więcej morderców niż dwóch? 🤔

To jest zdecydowanie perełka. Może nie jakaś wybuchowa. Może nie jedna z najleszpszych jakie zdołałam przeczytać. Ale ta książka ma coś w sobie. Nie mogłam odłożyć jej na bok i byłam spragniona dalszych historii bohaterów. Z każdym kolejnym rozdziałem byłam coraz bardziej zdziwiona i zszokowana bo ta pozycja szła w kompletnie inną stronę niż ja sobie wymyśliłam - i oczywiście to wyszło na wieki, wielki plus.

Cała historia dzieje się w małym miasteczku gdzie wszyscy się znają. Każdy ma swoje tajemnice. Nikt nie lubi 'nowych podróżnych', którzy węszą gdzie nie potrzeba.

Kacper - nasz główny bohater ma tendencje do częstego wpadania w kłopoty co nie przeszkadza mu podążać za intuicją. Mimo że cały czas ma pod górkę to cały czas dąży do celu by dowiedzieć się prawdy, która od dłuższego czasu mu ciąży.

Polecam, Polecam, Polecam, Polecam! Świetny debiut, który mega szybko się czyta, strasznie wciąga choć sama akcja troszkę powoli się rozkręca.

Jak dla mnie autor stworzył świetną fabułę, stworzył coś innego, a zarazem oryginalnego.

Kacper ma za sobą mroczną i smutną przeszłość. Postanawia porzucić prowadzone dotąd przestępcze życie i wyjechać. Trafia na małą wyspę na Morzu Śródziemnym, gdzie poznaje kobietę, która daje mu nadzieję na lepsze życie. Niestety tę sielankę przerywa choroba. Kacper wraca do Polski, aby zmierzyć się ze swoimi demonami i odkryć prawdę o swojej rodzinie. Czy zdąży, nim będzie za późno?

To była dziwna książka i na początku trudno mi było się w nią wgryźć. Mimo że ma ona trochę ponad 200 stron, czytanie szło dosyć opornie. Nie czułam klimatu tej historii, styl autora wydawał mi się nijaki, niezachęcający. Na szczęście po kilku rozdziałach przekonałam się do niej i wciągnęłam na tyle mocno, że koniecznie musiałam poznać jej zakończenie. Niewątpliwie jest to historia mroczna i przygnębiającą. Pomysł na fabułę był całkiem ciekawy, a intryga w niej zawarta okazała się bardzo zaskakująca. Przeszkadzały mi niestety przeskoki w czasie. Rozpraszały mnie i były chwile, że musiałam przerwać czytanie i zastanowić się kto jest kim i o co chodzi. Zastanawiam się też jakim cudem główny bohater przeżył tyle bójek? No cóż... Historia może nie jest idealna, ale intrygą nadrabia te niedopracowania.