Wiedźmie Drzewo

Widzę, że ta książka Tany French wzbudziła sporo kontrowersji, co przełożyło się na rozpiętość gwiazdek (od 8 do 4) i to chyba dobrze. Ponieważ ja zawsze mam dość mieszane uczucia kiedy książka posiada TYLKO dobre, lub TYLKO złe opinie. Jakoś to wtedy jest dla mnie podejrzane. Chyba że trafia się książka tak wybitna, że podoba się wszystkim bez wyjątku. Lub tak beznadziejna, że nie podoba się zupełnie nikomu. Ale to rzadkość niezmierna. W każdym razie ja tym razem zaliczę się do tej grupy, której książka "Wiedźmie drzewo" się podobała.

Nie jest to klasyczny kryminał, chociaż właściwie słowo "klasyczny", nie bardzo jest tu odpowiednie. Bardziej będzie pasowało jeśli powiem, że nie jest to kryminał, jaki jest dzisiaj modne, pisać. Nie ma tu jakiegoś wymyślnego morderstwa, wylewających się flaków i hektolitrów krwi, tudzież poodcinanych części ciała. Jest za to misternie skonstruowana intryga, którą powoli czytelnik odkrywa, prowadzony niemal za rączkę.

To prawda, że jest dużo gadania, ale akurat w tym wypadku, zupełnie mi ono nie przeszkadzało, wręcz odwrotnie. Każda rozmowa, nawet ta, w której momencie rozmówcy byli z lekka upaleni, lub wcięci, wnosiła do fabuły dużo informacji, coraz to nowych informacji i coraz bardziej niespodziewanych. Takich, które wywracały do góry nogami mój tok myślenia i śledzenia tropów.

Postacie, jak dla mnie realne do bólu, ich postawy, sposób bycia relacje między nimi ich odczucia i emocje wręcz namacalne. To, co si...

"Wiedźmie drzewo" to książka dość pokaźnych rozmiarów. Wersja papierowa składa się z ponad 600 stron, mój ebook z 500. Przez pierwsze prawie 100 stron nic się nie dzieje, wieje nudą, główny bohater opisuje nam swoją pracę w galerii sztuki i wypad z kumplami na piwo. Docieramy w końcu do zdarzenia, które podane jest w opisie książki czyli nasz bohater zostaje brutalnie pobity podczas włamania. I dalej czyli do strony gdzieś tak 180 czytamy jak nasz główny bohater tylko stęka i marudzi. Ja rozumiem, że napad, że trauma, że poważne obrażenia ale tego dziwnego zachowania było jak dla mnie zbyt wiele.
W między czasie poznajemy rodzinę naszego bohatera i w ogrodzie zostaje znaleziona czaszka. To również podaje opis wydawcy więc nic nie zaspojelrowałam :) I tak mija nam 200 stron z 500.

Kolejne 300 to przepychanki między kuzynami, wyciąganie przeszłości, korygowanie wspomnień, a prawda jaka w końcu nam się ukazuje nie jest ani spektakularna, ani interesująca ani zaskakująca. Wymęczyłam ją do końca chociaż kilka razy już prawie ją odłożyłam. Był moment, że nawet w miarę ok mi się czytało "Wiedźmie drzewo" jednak nie trwał on zbyt długo. Do książki przyciągnął mnie tytuł, myślałam że to będzie jakaś fascynująca opowieść z jakimiś tajnym rytuałem w tle a tu nic. Wiedźmie drzewo to inaczej wiąz i tyle tytuł ma wspólnego z treścią, to tylko wiąz, w którym ukryto zwłoki ofiary, zwykłe drzewo.

Moim zdaniem powieść jest zbyt rozwleczona i przegadna. Dobrze by jej ...

Ta książka ma tutaj negatywne opinie. A mnie się podobała. Wprawdzie czytałam ją długo, jak na mnie (3 tygodnie) i tylko przed snem- ale dałam się wciągnąć nastrojowi i wolno rosnącemu napięciu. Jak zwykle u Tany French najważniejszy jest nastrój i tajemnica. Do poduszki akurat!

W trzecim zdaniu korekta przepuściła błąd. I może by to wystarczyło za całą opinię? Zadziałało to na mnie bardzo zniechęcająco, więc tak samo zaczynam moją opinię… 

Ale za chwilę… nie mogłam przestać czytać. Opowieść zaczęła się snuć bardzo ciekawie, a niby tak zwyczajnie. I pewnie wielu czytelników będzie niezadowolonych, bo same opisy, bo gawędziarstwo, a gdzie akcja? Cóż, spodobało mi się. S. King polecił tę książkę słowami: „Kawał dobrej roboty dobrej pisarki. Co za szczęście dla czytelników!”. Jak dla mnie to zrehabilitował się przy tej książce, bo ostatnio dawał dobre opinie strasznym gniotom. 

Książka opisuje zdarzenia i uczucia wręcz z mikroskopijną dokładnością, ale właśnie taka mi się spodobała. Mamy w niej rozebranie na czynniki pierwsze to co dzieje się w naszych głowach w różnych życiowych sytuacjach, by wodzić czytelnika za nos, by znęcać się nad naszymi domysłami. Mamy bogatych „szczęściarzy” i biednych „uczciwców”, mamy naiwniaków i cwaniaków. I bardzo przebiegłych policjantów ;) Przyznam, że jak na mnie, to dosyć wcześnie domyśliłam się prawdy, ale były to strzały we wszystkich kierunkach, więc trudno było nie trafić ;) 

Co mogę doradzić, to absolutnie nie czytać opisu na okładce!!! Powinien być napisany bardziej tajemniczo. Zdradza dużą część książki i już nie ma takiej frajdy, jaka mogłaby być. 

Autorka spodobała mi się, czytam, że napisała siedem bestsellerowych powi...

RECENZJA „Wiedźmie drzewo” Tana French.

„Znaleziony w starym wiązie szkielet człowieka ściąga do spokojnego domu na przedmieściach Dublina zastępy policji. Zbrodnia nie wydarzyła się dawno – według oceny biegłych około dziesięciu lat wcześniej. Wtedy, kiedy w lokalnym liceum zaginął chłopak. Znał go właściciel domu i troje jego bratanków – Susana, Leon i Toby.”

Książkę czytało się mega szybko chociaż odniosłam wrażenie, że była przesadnie rozbudowana. Można było się w końcu domyślić, kto stał za zabiciem chłopaka z drzewa, ale jest to przyjemna książka i wyjaśnienie też ciekawe.

Były momenty smutne i były również takie, przez które odkładałam książkę lekko znużona. Sama historia była ciekawie wymyślona chociaż spodziewałam się czegoś z goła innego.

Rozwiązanie pokazuje nam, jak bardzo ludzka psychika może być skomplikowana. Szczerze polecam :)

Moja ocena to 8/10.