Władca dumy

Ana Huang to autorka, której twórczość nie każdemu przypadnie do gustu, jednak ja ją uwielbiam i nie zastanawiam się ani chwili nad zakupem jej kolejnych książek. Nie inaczej było też w przypadku "Władcy dumy", ponieważ była to jedna z tych czerwcowych premier, na którą najbardziej czekałam. Czy zatem faktycznie warto było czekać na drugi tom "Władców Grzechu"? Zdecydowanie!

Postać Kaia Younga zaintrygowała mnie już w poprzedniej części. Jednak cały czas zastanawiałam się, czym ten dobrze wychowany, uchodzący wręcz za arystokratę mężczyzna mnie zaskoczy, ponieważ trudno było mi go sobie wyobrazić, jako jednego z "grzeszników" Any. Jednak chyba wszyscy znamy przysłowie: "Gdzie diabeł nie może, tam babę pośle", prawda? W przypadku Isabelli nabiera on jednak zupełnie nowego znaczenia. Jakiego? Aby się o tym przekonać, musicie koniecznie sięgnąć po "Władcę dumy".

Muszę przyznać, że Ana Huang stworzyła kolejną książkę, przy której bawiłam się wyśmienicie. Oczywiście nie znajdziecie w niej nic odkrywczego, a wręcz powiem wprost, że autorka po raz kolejny wykorzystała znany z jej wcześniejszych publikacji schemat, jednak czy mi to w jakiś sposób przeszkadzało? Raczej nie.

Kai i Isabella to dwie osoby, które różnią się nie tylko charakterem, czy temperamentem, ale również stylem życia. I w zasadzie mogłoby się wydawać, że są od siebie tak różni, że niemożliwym jest, by cokolwiek ich do siebie przyciągnęło. Jednak tak się właśnie stało i myślę, że właśn...

"Czy naprawdę zrobiłabym coś złego, pozwalając sobie po latach abstynencji na jedną chwilę zapomnienia? Tylko po to, by sprawdzić, czy te surowe, wyrzeźbione usta stałyby się w zetknięciu z moimi miększe i bardziej zmysłowe"?

Kai😈Nie ukrywam że czekałam na niego wyjątkowo niecierpliwie. W pierwszym tomie zasiał ziarenko tajemniczości, które we mnie wzrastało. Czy spełnił moje oczekiwania? Niewątpliwie tak. Niegrzeczny chłopiec w grzecznych okularach. Pan idealny, który nie zna słowa porażka i dla którego niemożliwe nie istnieje. Jako spadkobierca fortuny zawsze robi to, co należy. I tylko Isabella nie bardzo pasuje do jego schematu. A jednak coś w tej dziewczynie go przyciąga…

Isabella to totalne przeciwieństwo Kaia. Szalona, pragnąca iść po swoje, otwarta. Wewnątrz jednak wrażliwa i niepewna. Jej aparycja i postrzeganie świata totalnie burzą ułożony świat mężczyzny, który przegrywa z instynktami. Iskry lecą od dawna, ale kiedy dochodzi do zbliżenia, płoną. Czy doprowadzi ich to do zguby czy do ocalenia?

O ile postać samego Kaia spełniła moje oczekiwania, tak w całej historii nie do końca mogłam się odnaleźć. Po “Władcy gniewu”, którego nie byłam w stanie odłożyć, tutaj spodziewałam się naprawdę wiele. Jednak historia Kaia i Isabelli nie poruszyła mnie w takim stopniu jak oczekiwałam. Gdzieś cały ogień, który czułam między tym dwojgiem na początku, zgasł. I o ile były momenty, że i ja płonęłam, to później wszystko przycichło. Trochę inaczej wyo...