Opinia na temat książki Wnyki

Po świetnej "Osadzie" postanowiłem z marszu sięgnąć po kolejną książkę Michała Śmielaka. Padło na "Wnyki" ponieważ nazwa tej miejscowości przewija się w "Osadzie" i bardzo ten zabieg (takie małe jeleniogórskie uniwersum) przypadł mi do gustu, jednak na geograficznej bliskości miejsc akcji podobieństwa miedzy tymi książkami się kończą, no prawie kończą. Znowu mamy do czynienia z małą wiejską społecznością i z tajemniczymi morderstwami, jeśli jednak "Osada" była rasowym kryminałem, to "Wnyki" chyba spokojnie można uznać za powieść grozy w bardzo specyficznym klimacie i sporą dawką antyklerykalizmu.
Śmielak stworzył swoje małe karkonoskie Dunwich, jednak w przeciwieństwie do Lovecrafta hojnie (czasami zbyt hojnie) używa poczucia humoru, a miejsce Cuthulu zajął Jezus Mściwy (genialne!) schodzący z krzyża żeby karać grzeszników. Słuchało mi się "Wnyków" świetnie i nawet kiepski lektor i zbyt duże stężenie "ciętych ripost" w dialogach nie zdołało mi zepsuć frajdy słuchania.