Opinia na temat książki Wymarzony dom Anne

Kolejny raz spotykam się z Anne a nie Anią i po raz kolejny jestem zachwycona.

Gilbert i Anne zamieszkują w swoimi wymarzonym domu, z dala od Avonle ale za to w uroczym i klimatycznym miejscu z latarnią morską. Latarnikiem jest kapitan Jim, postać niezwykle barwna, z ogromną ilością przygód na swoim koncie. Pojawia się tez postać takiej dobrej ciotki Cornelii, można by rzec, że zagorzałej feministki. Tu Anne nawiązuje nowe znajomości, poznaje dziewczynę z którą ma nadzieję, się zaprzyjaźnić, niestety Leslie kryje w sobie ogrom smutku i żalu i ciężko do niej dotrzeć. W tym tomie, radosne chwile, przeplatają się, tymi trudnymi, część inna niż poprzednie.

Nowy przekład, tak jakbym czytała nową historię. Ciężko mi się chwilami przestawić, że z tej rudej trzpiotki, wyrosła tak dojrzała i mądra kobieta. W tej części chyba najmniej się dzieje, ale ja jestem już tak związana z Anne, że lubię czytać o jej życiu, nawet jak panuje w nim chwilowe zwolnienie. Nie brakuje trudnych tematów i rozterek a nawet łez, są też chwile radości. Czasy gdzie kobiety były podporządkowane meżczyznom, zdaniu społeczeństwa były naprawdę trudne. Jednocześnie te same kobiety musiały być silne, dobrze sobie radzić, taki dysonans.

Czytanie takich powieści to czysta przyjemność, mogłam się przenieść do przytulnego domu Anne i Gilberta, spędzać z nimi czas w latarni, martwić się i cieszyć razem z nikim. Autorka stworzyła postać, której ciężko jest nie kochać i czy to Ania czy Anne, ta ruda dziewczyna skrada serca.

Nadal jestem oczarowana tym wydaniem, nie tylko pod względem tłumaczenia, ale i wydania, pięknie wygląda na półce.