Opinia na temat książki Za dwie minuty wiosna

Za oknem smutno i szaro - a może by tak sięgnąć po książkę o wiosennym tytule? Od razu robi się cieplej na sercu.

"Za dwie minuty wiosna" to debiutancka książka Moniki Zarzecznej. Główne wątki tej powieści to toksyczny związek, emigracja zarobkowa i przyjaźń damsko-męska.

Julia jest raczej zadowolona ze swojego życia: skończyła studia, odbywa staż, mieszka w domu na wsi, pół roku temu rozstała się z narzeczonym, który nie był odpowiednią dla niej partią i niewiele miała z niego pożytku. Samotność nie doskwiera jej jakoś szczególnie, chociaż najbliższa rodzina wyjechała za granicę. Wolny czas spędza na rowerze albo z książką w ręku. Jej sielanka nie trwa jednak zbyt długo - pojawiają się problemy pracy, a były facet prosi ją, aby do niego wróciła - co nie może dobrze skończyć się. Wkrótce jej życie zostanie wywrócone do góry nogami: opuści rodzinny dom, aby wyjechać do Anglii. Będzie musiała zmierzyć się z wieloma przeciwnościami losu.

Powieść Moniki Zarzecznej to przyjemna książka, raczej optymistyczna, poprawiająca nastrój, wciągająca. Główna bohaterka nie poddaje się łatwo, dzielnie walczy z problemami, bierze sprawy w swoje ręce, jest gotowa na wyzwania. Czytelniczki powinny ją polubić. Bardzo podoba mi się okładka - co prawda miękka, ale ładnie zaprojektowana (zwłaszcza ta łąka w środku). Tytuł też jest zachęcający do lektury. Autorka dobrze przemyślała fabułę - nie widzę jakiś niedociągnięć w tej kwestii - pojawia się tylko jeden mało prawdopodobny zbieg okoliczności, ale poza tym historia wygląda na realistyczną, taką, która mogła naprawdę wydarzyć się. Pod względem językowym mogłoby być trochę lepiej, ale Zarzeczna to młoda pisarka i wierzę, że w kolejnych powieściach będzie dużo lepiej.

Jeśli macie ochotę na lekką powieść obyczajową, to ta książka to dobry wybór i na pewno umili Wam długie wieczory. Proponuję przygotować sobie ciepły koc, gorącą herbatę i czekać, aż wiosna zawita za oknem.