Za kratami

Co mnie skłoniło po sięgnięcie książki „ Za kratami ”, trudno powiedzieć. Zobaczyłam zapowiedź, przeczytałam opis i zaiskrzyło.

Tematyka więziennictwa do miłych i przyjemnych nie należy. Jednak to, co o nich wiem, to jedynie obrazy, które fundują książki kryminalne lub kino, a co nierzadko nijak ma się do rzeczywistości.

Tę więzienną rzeczywistość próbuje ukazać Artur Górski z perspektywy nie jednostronnej, ale z punktu widzenia kilku relacji - więźniów, wychowawców więziennych, funkcjonariuszy czy rodzin skazanych.

Czy człowiek trafiający do więzienia jest z gruntu zły?
Czy po prostu się pogubił?
Znalazł się w niewłaściwym miejscu i czasie?
A może nie zrobił nic złego i na skutek postępowań innych, odsiaduje wyrok za czyn, którego nie popełnił?

„ To, że sąd wydał wyrok, nie oznacza, że jestem zabójcą. I do końca życia będę się starał oczyścić moje dobre imię ”.

Co jednak napisać o matce mordującej swoje nowonarodzone dziecko? Czy to jest jeszcze matka? Na wolności żyje przecież jeszcze dwójka jej dzieci. Twierdzi, że je kocha...

„ - A czemu pani nie pokochała tego ostatniego?
- Bo chciałam mieć dwójkę, a nie trójkę ”.

Tak brzmi odpowiedź na pytanie, dlaczego to niewinne dziecko zabiła.

Co napisać o żonie latami katowanej przez męża? Cierpiącej, poniżanej, gwałconej, odartej z godności, która zabija swojego kata. Mamy prawo ją osądzać? Jedni powiedzą, że dobrze zrobiła, drudzy, że mo...

„(…) czas za kratami to niekończący się stan wojenny, to spacer po polu minowym, który może się skończyć bardzo różnie”.

Więzienie – miejsce do którego wbrew pozorom może trafić każdy. Czy to przez przypadek, nieszczęśliwe zrządzenie losu, czy na własne, autorskie życzenie. Za winę i za „niewinność”. To miejsce, gdzie następuje wymierzenie kary poprzez pozbawienie wolności i nie tylko..
Artur Górski – dziennikarz, pisarz, twórca magazynu „Focus Śledczy”, autor między innymi serii „Masa o polskiej mafii”, człowiek, który naprawdę wie, co mówi, serwuje nam niecenzurowaną opowieść o polskich więzieniach. Strach się bać..
„Za kratami” to kawał mocnego i rzetelnego reportażu, próba szerszego spojrzenia na niełatwy temat. Autor oddał więc głos: więźniom; tym, którzy ich nadzorują; tym, którzy mają za zadanie przywrócić ich do normalnego społeczeństwa; funkcjonariuszom zwolnionym z pracy, a także rodzinom osadzonych. Zwrócił uwagę na kontrast pomiędzy obrazem więzienia przedstawianym np.: w kryminałach, a realiami.

Portret człowieka, który po raz pierwszy wkracza w przerażający świat znany mu do tej pory jedynie z ekranu telewizora działa na wyobraźnię.
Obraz więzienia jako instytucji mocno zhierarchizowanej, gdzie jednak każdy ,,nowy" jest jedną wielką niewiadomą, gdzie wciąż zdarzają się sytuacje, których nie przewiduje procedura, gdzie niekiedy jest więcej niż dwie strony barykady, a teorie pedagogiczne można jedynie włożyć między ...