Opinia na temat książki Za murami Broadmoor

„Za murami Broadmoor” to reportaż o najsłynniejszym szpitalu psychiatrycznym, w którym zamykani byli najgroźniejsi przestępcy Wielkiej Brytanii.

Autorzy serwują nam garść rzetelnych informacji o funkcjonowaniu szpitala, sylwetki personelu, krótkie wzmianki o pacjentach i dokonanych przez nich zbrodniach. Sporo też dowiemy się na temat charakterystyki oddziałów, życia codziennego w Broadmoor i hierarchii pacjentów.

Wydawać by się mogło, że placówka zapewnia bezpieczeństwo wszystkim przebywającym w niej osobom. W szpitalu przebywa obecnie około 200 pacjentów, a nad ich bezpieczeństwem czuwa ponad 900 wykwalifikowanych pracowników. Nie wyklucza to jednak niebezpiecznych incydentów. Niestety, w tej ściśle strzeżonej placówce dochodziło zarówno do ataków na personel, jak i przypadków targnięcia się pacjentów na własne życie.

Okazuje się, że w Broadmoor nie tylko pacjenci są niebezpieczni, autorzy przytaczają także kilka przykładów nadużyć członków personelu względem pacjentów.

System zabezpieczeń szpitala sugeruje, że jest to miejsce, z którego nie ma ucieczki. Nic bardziej mylnego! W historii placówki miało miejsce kilka prób ucieczki z różnym rezultatem. Ich opisy także znajdują się w reportażu.

Książka liczy mniej niż 200 stron, jednak jej lektura trochę mi się dłużyła ze względu na to, że wymagała maksymalnego skupienia. Cieszę się, że poznałam sporo ciekawostek o tym miejscu. Odczuwam jednak pewien niedosyt jeżeli chodzi o historie pacjentów. Spodziewałam się nieco więcej opowieści o sylwetkach pacjentów, ich zbrodniach, postępach w rehabilitacji a temat został potraktowany nieco po macoszemu, jak dodatek.