Zakątek nadziei

Niniejsza powieść była moim pierwszym spotkaniem z piórem tej autorki. W „Zakątku nadziei”, bo taki właśnie tytuł nosi historia, poznajemy Liwię, która po dotkliwym pobiciu przez narzeczonego, czego konsekwencją było również poronienie, budzi się w szpitalu, gdzie dochodzi do siebie pod troskliwą opieką koleżanki z pracy – Agaty.

Gdy fizycznie wraca do zdrowia na tyle, że może opuścić szpital, Agata na kilka dni zabiera ją pod swój dach, a ponieważ oprawca Liwii wciąż pozostaje na wolności, koleżanka proponuje jej wyjazd na Pomorze do ośrodka dla weteranów prowadzonego przez jej brata – Daniela.

Mężczyzna godzi się przyjąć kobietę pod swój dach w zamian za pomoc w utrzymaniu czystości w ośrodku. Początkowo nie zna jednak całej prawdy o burzliwych losach kobiety – wie jedynie, że uległa ona wypadkowi w związku z czym potrzebuje czasu i spokoju, by móc całkowicie dojść do formy, a klimatyczny, ukryty wśród lasów zakątek wydaje się być ku temu idealnym miejscem.

Dzięki lekkiemu, a zarazem wciągającemu stylowi autorki stopniowo poznajemy losy Liwii, a także Daniela, który jak się okazuje również przeszedł już niemało… Śledzimy stopniowo rozwijającą się relację tej dwójki i pojawiającą się między nimi zażyłość, której każde z pewnych względów się obawia.

Książka ta niesie w sobie całą gamę różnorodnych emocji. Kibicujemy bohaterom w przeżywanych przez nich radościach i smutkach. Trzymamy za nich kciuki, by wyszli ze swych kłopotów i traum s...

"Dobrze jest mieć choć jeden adres, pod który zawsze można pójść i mieć pewność, że zostanie się przyjętym. Dobrze jest mieć choć jeden numer telefonu, pod którym zawsze ktoś się odezwie, bez względu na porę, bez względu na wszystko"

Powyższy cytat przyszedł mi na myśl po lekturze książki " Zakątek nadziei " Pauliny Kozłowskiej.
Poznajcie Liwię, kobietę tak ciepłą i budzącą zaufanie, że nie da jej się nie lubić. Zaglądając w jej przeszłość i teraźniejszość nie mogłam uwierzyć jak wiele w życiu spotkało ją złego i gdzie jest przysłowiowa granica bólu i cierpienia przeznaczona dla jednego człowieka? Kiedy kobieta trafia do szpitala pobita przez kogoś, kto powinien otoczyć ją miłością i dać poczucie bezpieczeństwa jest tylko jedna osoba, która w tej tragicznej sytuacji ofiaruje jej pomoc. To koleżanka z pracy, dzięki której Liwia zmienia otoczenie i nabiera sił u brata wspomnianej wyżej kobiety. To najlepsze co mogło jej się w owych okolicznościach przydarzyć - pomyślałam czytając. Czy moja intuicja mnie nie zawiodła? Czy Liwia odnajdzie spokój w Zakątku Nadziei, który prowadzi Daniel?

Kochani " Zakątek nadziei " autorstwa Pauliny Kozłowskiej to powieść poruszająca, pełna skrajnych emocji. Traktująca o przemocy fizycznej jak i psychicznej, dlatego dziwnie mi jest napisać, że książkę czytało się przyjemnie. Byłam wzburzona czytając o tym, jak narzeczony odnosi się i jak gnębi Liwię, ale gdy ona zamieszkała w Zakątku książka nabrała zupełnie innych barw....

Liwia trafia do szpitala pobita do nieprzytomności przez partnera, którego dziecka się spodziewała. Pomocną dłoń wyciąga do niej koleżanka z pracy, proponując jej rekonwalescencję w "Zakątku weteranów". Początkowo dziewczyna jest sceptycznie nastawiona, lecz szybko zmienia zdanie, gdy jej oprawca sugeruje, że wciąż ma na nią oko. Właściciel Zakątka bardzo szybko ulega czarowi Liwii i robi wszystko, by czuła się u niego dobrze.

Paulina Kozłowska należy do moich ulubionych pisarek i ubolewam, że tak o niej cicho. Kochani Ona nie tylko wygląda jak siedem grzechów głównych, ale tak też pisze. Nie boi się poruszać naprawdę trudnych tematów i robi to z niebywałym wyczuciem. Za każdym razem zachwyca mnie, w jak lekki i finezyjny sposób łączy fenomenalne poczucie humoru i ważkie sprawy, o których warto i trzeba rozmawiać. Nasze społeczeństwo wciąż potrzebuje edukacji w wielu kwestiach, mnie osobiście najbardziej razi brak empatii. Poruszony tu temat przemocy domowej, jest jednym z tych, o których sądzimy, że doskonale wiemy, jakbyśmy postąpili, będąc na miejscu ofiary, podczas gdy tak naprawdę "wiemy tyle, na ile nas sprawdzono". Oddając głos obojgu bohaterom w naprzemiennej narracji, mamy możliwość zajrzeć głęboko w ich serca i umysły. I muszę przyznać, że trudno ich nie polubić, a jeszcze trudniej się z nimi rozstać.

"Zakątek nadziei" jest przykładem na to, że w literaturze kobiecej można zawrzeć mądre i wartościowe treści, przy okazji o...

Liwia Szwed to młoda dziewczyna, która została dotkliwie pobita przez swojego narzeczonego. Pewnego dnia budzi się w szpitalu, a jedyną osobą, na którą może liczyć to jej koleżanka z pracy Wiktoria. Kobieta wyciąga do Liwii pomocną dłoń, pomaga jej w rekonwalescencji i proponuje wyjazd do swojego brata Daniela, który prowadzi „Zakątek weteranów”. Liwia będzie pracować jako pomoc domowa. Dziewczyna odnajduje u Daniela spokój, który zostanie szybko zachwiany, gdy po gospodarstwie zaczyna się ktoś kręcić. Czyżby to Paweł odkrył jej miejsce pobytu?

„Zakątek nadziei” to przede wszystkim bardzo emocjonująca książka, która porusza bardzo ważny temat, jakim jest przemoc fizyczna i psychiczna.

Historia opisana przez autorkę daje dużo do myślenia. I chociaż jest to bardzo ciężka lektura to daje nadzieję. Obserwując rozwój głównej bohaterki, kiedy znalazła się u boku Daniela, mamy poczucie spokoju.

Liwia trafiła na dobrych ludzi, którzy wyciągnęli do niej pomocną dłoń. A pomyślmy ile jest takich kobiet, które nie mają gdzie zgłosić się o pomoc lub strach o życie im na to nie pozwala.

Polecam każdemu te książkę.