Zaklęcie dla Cameleon

Dziwny świat w którym zdolności magiczne bywają całkiem bezużyteczne. Na co komu umiejętność suszenia liści, podpalania pośladków, podstawiania nóg czy budowania krótkotrwałych przezroczystych ścian. Są bo są, ale dlaczego i w sumie czemu mają służyć nie do końca wiadomo. Ale i tak najgroźniejsze jest to, że ich brak decyduje o być albo nie być. Bez nich nie można mieszkać na Xanth.
Bink, bohater musi poznać swój talent, albo będzie musiał zrezygnować i z planety i z kobiety, która ma stać się jego małżonką. W poszukiwaniu tego czegoś co na tej planecie stanowi o wartości człowieka, wyrusza do Dobrego Czarodzieja Humphreya.
Centaury, wilkołaki, zjawy, cienie i smoki. Poruszające się kamienie. Świat magii pełną parą z tragiczną historią kolonizacji, mordów i gwałtów w tle. Masa przygód, napotkanych po drodze przeciwności, ludzi i nieludzi, którzy zwykle nie są bohaterowi przyjaźni.
Świat maksymalnie przesycony stworzeniami. Jakby z kilkunastu książek autor pozbierał wszystko co w nich jest magiczne i wrzucił do jednego worka. Ja jeszcze z taką różnorodnością się nie spotkałam.
Czy mi się podobało?
Nieodparcie, podczas lektury miałam wrażenie, że za późno czytam tę książkę. Że kilka, może kilkanaście lat temu znacznie bardziej podobałaby mi się, lepiej potrafiłabym ją ocenić i pewnie docenić. A Świat przedstawiony, skądinąd bardzo przemyślany i atrakcyjny, spodobałby mi się bardziej. Chyba nawet żałuję, że tych kilkanaście/kilkadziesiąt lat temu nikt mi tego...

Trudno mi to przyznać, ale nie podobało mi się. Owszem, widzę elementy, które można by określić jako zalety, za które wielu ludzi może tę książkę cenić, jednak do mnie one nie przemawiają. "Zaklęcie dla Cameleon" było dla mnie nudne, niewciągające, męczące i nielogiczne. Największą wadą jednak jest beznadziejna narracja - krótkie zdania, często w ogóle ze sobą niezwiązane, brak opisów, byki w tłumaczeniu i zły szyk zdań. Wszystko inne byłabym w stanie znieść i może nawet polubić. Nie będę polecać ani odradzać, ponieważ warto samemu wyrobić sobie opinię.

Pierwsza ksiazka fantasy jaka przeczytalam. Wtedy mnie poprostu porazila, teraz z checia do niej wracam by czytac te pelne humoru stronice. Fantasy z pewnoscia zupelnie inne niz wszystkie. Laczy sie tutaj bardzo lekkie podejscie do naszego swiata z magia swiata Xanth. PS. Przeczytalam ja tylko dlatego ze moja siostra (vel. "Szanowny Administrator") powiedziala ze tego nie zrobie..

Nie przepadam za famtastyką, ale "Zaklęcie..." mnie urzekło. Taka baśniowa opowieść pełna... magiii:)

Czytając prawie uwieżyłam w istnienie Xanth:)