Zasłona kłamstw

Główny bohater to Crispin Guest – tropiciel, eks-rycerz, uważający się za lepszego od innych, zdrajca z przypadku, przyjaciel rzezimieszków. Znany i cieszący się szacunkiem „na mieście”, miejscami absurdalnie i irytująco dumny (mam na myśli, że miejscami absurdalnie i irytująco, bo dumny jest cały czas), prawdopodobnie cierpiący na chorobę psychiczną objawiającą się mówieniem do samego siebie super detektyw o nader przenikliwym umyśle, który od tak po prostu domyśla się prawdy, ale nie, nie zdradza jej od razu, musi to robić w bardzo dramatyczny sposób. Gadatliwy, zdradzający swoją wiedzę przed równie gadatliwymi i wyjawiającymi własne imiona i wszelkie informacje wrogami i opryszkami oraz zrażający do siebie ludzi, których każdy choć trochę inteligentny człowiek zrazić by nie chciał. Taki właśnie jest Crispin Guest. Akcja dzieje się w średniowieczu, ale nie szukajcie w "Zasłonie kłamstw" wskazówek co do tego jak owo średniowiecze wyglądało. Jak dla mnie to była współczesność pobieżnie ucharakteryzowana na tamte czasy. Książkę napisała kobieta i widać to od razu: [spoiler]wielka miłość od pierwszego wejrzenia, seks przy pierwszej lepszej okazji i oczywiście obowiązkowe ciągłe wspominanie wybranki. [/spoiler] Dla mnie to wada, dla innych zapewne zaleta. A akcja? Miejscami banalna, przewidywalna. I skomplikowana do opisania. W każdym razie są morderstwa, próby morderstwa, zdrady, porwanie, sprzedawanie się, oszustwa i zemsty. Ja się zawiodłam, ale jeśli ktoś to lubi i nie oczek...