Opinia na temat książki Żona mormona

Ciężko oceniać książkę, która jest autobiografią i opisuje świat i światopogląd tak różny od własnego. Na pewno jest to lektura wciągająca, czytasz i czekasz na dalszy rozwój wypadków, kibicujesz autorce, choć często nie rozumiesz jej postępowania. Mną najbardziej wstrząsnęło to, że Irene Spencer była z jednej strony osobą o silnej osobowości, pełną apetytu na życie, posiadającą dość krytyczny umysł i ten jej temperament (!), a z drugiej strony nie potrafiła przez tyle lat porzucić tego trybu życia, który był dla niej tak ciężki, bolesny i pełen wyrzeczeń. Tak wielką siłę miała indoktrynacja religijna i wpajana od najmłodszych latach nauka, że tylko życie w Regule gwarantuje życie wieczne. A cóż ta za Reguła? Poligamia jako klucz do królestwa... a w rezultacie życie w skrajnej nędzy i samotność, bo wbrew pozorom można być bezbrzeżnie samotnym będąc jedną z dziesięciu żon i otoczoną całą hordą swoich i nie tylko swoich dzieci.