Zostaw świat za sobą

Halo, panie Lanthimos? Mam tu książkę, która idealnie nada się na film dla Pana. A jakby mógł się Pan skonsultować z panem Lynchem, to myślę, że wyszłoby całkiem niezłe dzieło, które chętnie bym obejrzała (nie przepadam w sumie za cudacznymi popisami tego greckiego reżysera, ale powieść w pewnym momencie mocno skojarzyła mi się z Zabiciem świętego jelenia, a to jedyny film z jego repertuaru, który lubię).

Książka skusiła mnie obietnicą niezrozumianej i stosunkowo cichej katastrofy. Moja postapokaliptyczna dusza z umiłowaniem kameralności była bardzo podekscytowana. Ale wiecie jak to jest, gdy ma się przed oczami konkretne wydumane wizje. Niestety trochę się rozminęliśmy z autorem.

Przez długi czas ciężko jest wyłapać jakikolwiek klimat, bo na dobrą sprawę mamy do czynienia z niezbyt udanym psychologicznym studium postaci. Bezbarwni bohaterowie zostali potraktowani na tyle instrumentalnie, żeby nie dało się poczuć ich zachowań. Ale w pewnym momencie coś zaczyna się dziać. Coś na pozór niewytłumaczalnego. Ten hałas. Od którego można się pochorować. Rozpłakać. Zwątpić w cokolwiek, w co się wierzyło.

Awaria elektryczności? Wybuch nuklearny? Wojna? Bohaterowie nie uzyskują nawet klarownych informacji, gdyż telefony, telewizja i komputery odmawiają współpracy. Tracą oni kontakt ze światem zewnętrznym. Ale przecież wybrali się na urlop. Taki był plan - odciąć się od wszystkiego? Czyż nie?

Brak informacji boli. Niezdolność do podjęcia...

Podobno jest to ulubiona wakacyjna lektura Baracka Obamy. Muszę przyznać szczerze, że ta powieść średnio przypadła mi do gustu. Myślałam, że będzie wielkie zauroczenie, a dostałam lekkie rozczarowanie. Przez pierwszych kilka rozdziałów nie bardzo wiedziałam o co chodzi w tej powieści. Co tu się dzieje? Dopiero po pewnym czasie zrobiła się lepsza fabuła i cud zaczęłam rozumieć o co tu chodzi. Zaczęło się coś dziać. Jednak nadal co jakiś czas miałam ochotę rzucić tą książkę w kont. Nie wiem czym były prezydent USA tak się podniecał. Nie byłabym sobą, gdybym nie przeczytała jej do końca. Im większe wyzwanie tym lepiej.
Co byście zrobili, gdyby wasze wymarzone wakacje nagle stały się najgorszym koszmarem, a wasze rodzinne miasto, z powodu braku prądu ogarnęły egipskie ciemności? W takiej sytuacji znaleźli się nasi bohaterowie: Amanda, Clay i dwójka ich dzieci. Początkowo wpadli w panikę.
Pewnej nocy do wynajętego przez nich luksusowego domu w Long Island ktoś pukał. Okazało się, że byli to właściciele tego domu. Zasiali panikę. Czy to tylko żarty czy może koszmarna rzeczywistość? Z czym przyjdzie im się zmierzyć? Ruth i G.H. za wszelką cenę chcą zatrzymać wczasowiczów w swoim domu. Dlaczego? Czy Nowy Jork faktycznie pochłonięty jest ciemnością? Przekonacie się o tym czytając.
Książka „Zostaw świat za sobą „idealna jest na raz. Przynajmniej jak dla mnie. Nie została na długo w mojej pamięci. Tak to czasami bywa z literaturą piękną. Może muszę do niej dojrzeć. Może...