Żydzi londyńscy w drugiej połowie XIX wieku to książka z pogranicza historii, Jewish Studies i badań migracyjnych, sięgająca znacznie głębiej, niż tylko do XIX stulecia. Choć koncentruje się na historii migracji Żydów aszkenazyjskich do Londynu, której apogeum przypadło na lata 1881-1883, charakteryzuje także ogólnie historię osadnictwa żydowskiego na Wyspach Brytyjskich od 1066 roku do I wojny światowej. Autorka podjęła się przedstawienia skomplikowanego zagadnienia rozwarstwienia wewnętrznego żydowskiej diaspory w Wielkiej Brytanii, opisując jej strukturę społeczną, zawodową i kwestie związane z walką z ubóstwem. Spróbowała zaprezentować wzajemne wpływy, jakie wywierały na siebie społeczeństwo brytyjskie i ćwierćmilionowa, obca etnicznie, kulturowo i religijnie grupa, która w ciągu stosunkowo krótkiego czasu zdominowała wschodnie rubieże Londynu (East End). Zaprezentowała też wpływ migracji żydowskich na kształtowanie się brytyjskiego multikulturalizmu, prawodawstwa, ale i na nasilający się w okresie międzywojennym antysemityzm.