Opinia na temat książki Żywoty diabłów polskich. Legendy i podania

Ta książką to wielka niespodzianka w serii "Wierzenia i zwyczaje" serwowanej przed Wydawnictwo Replika. Przedzierając się przez poprzednie tytuły spodziewałem się kolejnej pracy naukowej a tu proszę... Opowieści niczym te opowiadane z dziada pradziada.

Dialogi, zwroty akcji i przede wszystkim czarci kontekst. Ach zacząłem uwielbiać to określenie. "Czartowskie obrzędy", to nic, że na początku z biegu odczytywałem jako "czartoryskie". Oczywiście, ani ujęcie, ani epoka nie pasowała to tego tematu. Ale wracając, Witold Bunikiewicz przełamał w tym momencie oschłość faktów, wyszukanych słów i przetworzył to na proste opowieści, które świetnie pokazują światopogląd ówczesnej Polski.

Cóż, mizerna dotychczas była moja wiedza, bo faktycznie za czasów "kajtka" słyszałem od babci o diable Borucie, a i nawet o Rokicie. W moim wyobrażeniu były to rogate, owłosione istoty, szerzące zło i spustoszenie. Tutaj, ten obraz jest zupełnie inny, to istoty, oczywiście ciągle jako złowrogie diabły, ale obcujące na co dzień jako normalni mieszczanie. Okiełznani złą renomą ale blisko, bardzo blisko codziennego rytmu w jakim wówczas oddychała Polska świadomość.