Wawrzyn Akademicki

Wawrzyn Akademicki – polskie odznaczenie ustanowione w 1934 r., w okresie II Rzeczypospolitej przyznawane corocznie osobom zasłużonym dla literatury na wniosek Polskiej Akademii Literatury. Odznaczenie zostało ustanowione Zarządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z dnia 21 lutego 1934 r. Wawrzyn był nadawany osobom, które zasłużyły się dla polskiej literatury przez: Odznaczenie nadawał Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego na wniosek Polskiej Akademii Literatury. Osoby odznaczone Wawrzynem otrzymywały – oprócz odznaki – dyplom stwierdzający nadanie odznaczenia z wyszczególnieniem nagrodzonych zasług. Osoby odznaczone Wawrzynem pokrywały rzeczywiste koszty wykonania odznaczenia. Odznaczenie było dwustopniowe: Odznaka złotego Wawrzynu, o średnicy 38 mm, składała się z sześciu złotych ramion złączonych ażurowymi polami; w środku na skrzyżowaniu ramion eliptyczne pole pokryte czerwoną emalią, na emalii znajdował się srebrny monogram „AL”, odwrotna strona była złota i gładka. Odznaka srebrnego Wawrzynu, o średnicy 38 mm, składała się z sześciu srebrnych ramion złączonych ażurowymi polami; w środku na skrzyżowaniu ramion eliptyczne pole pokryte żółtą emalią, na emalii znajdował się srebrny monogram „AL”, odwrotna strona była srebrna i gładka. Wstążka obu stopni Wawrzynów była zielona z białymi paskami. Miała szerokość 37 mm. Wawrzyn był przymocowany do wstążki za pomocą złotego lub srebrnego kółka. Baretka miała analogiczny kolor i była taka sama dla obu stopni odznaczenia. Pełna lista odznaczonych Złotym Wawrzynem w układzie chronologicznym i z podziałem na kategorie zob. Odznaczeni Złotym Wawrzynem Akademickim. Układ alfabetyczny: