365 dni recenzja

"Zazdrość to słabość, a odczuwa się ją jedynie wtedy, kiedy człowiek czuje, że rywal jest jej godzien"
🍷🥃🍷🥃
365 dni autorstwa Blanki Lipinskiej to nic innego jak Polsko-Włoskie 50 twarzy Greya. Ale może od początku.
Massimo Torricelii to maffioso. Wielki Capo dei Capi na Sycylii. Zarządza wieloma przedsiębiorstwami, żyje w raju, ale również krew przecieka przez jego ręce. Jest bezwzględny i po trupach dąży do celu. Pewnego dnia zostaje postrzelony. Przez te chwile gdy był nieprzytomny, w jego głowie pojawia się nieznajoma kobieta w której nasz maffioso się zakochuje. Gdy lekarze go odratowali, Massimo każe namalować wiele jej obrazów jak i znaleźć ją. Jednak to było prawie, że nie wykonalne. Do czasu.
Laura Biel to atrakcyjna Polka, która po latach pracy w hotelarstwie porzuciła pracę. Mieszka z bogatym partnerem i wybierają się na urlop na Sycylię z parą przyjaciół. Na miejscu oczekując na formalności lotniskowe, kobieta wychodzi by się przewietrzyć i wtedy, jak każdy może się domyślić, nasz Pan maffioso widzi swój wytwór wyobraźni na żywo. Laura nic nie świadoma wraca do swojego partnera a Don każe ją znaleźć.
W dniu swoich urodzin, nasza Laura kłóci się ze swoim partnerem i wychodzi z hotelu. Upija się a gdy budzi się, nie wie gdzie się znajduje. Nasz Don długo się nie patyczkował i ją porwał. A na dodatek jeszcze dał jej ultimatum. Ma 365 dni do tego aby się w nim zakochać. Co najzabawniejsze jeśli po tych 365 dni nie poczuje do niego niczego, on ją wypuści. Serio? Wydaje mi się, że chyba ktoś nie wie jak funkcjonuje mafia..jednak, dla naszej Laury wystarczył seks z Massimo, dużo kasy, firmowe ubranka, dużo więcej seksu, brutalność podczas seksu.. Już aż to słowo mi się znudziło, i przepadła. Zakochała się w nim, mimo tego, że była świadkiem jak Massimo zabija w bibliotece człowieka. 
Cóż, czytałam książkę jak tylko pojawiła się w sklepach. Przeczytałam ją szybko i, nie będę ukrywać, na początku się nią eksytowałam i nie mogłam doczekać się drugiej części. Jednak, chyba moje ekscytacja książką wynika z czegoś innego...Mieszkałam na Sycylii przez 5 lat. Znam te miejscowości o których pisała pisarka. Byłam w nich, zwiedzałam i mieszkałam blisko jednej z nich! Znam ten język, mam ojczyma Włocha a na dodatek znam historie o wielu maffiosach i o tym jak oni postępują. A, nie oszukujmy się, lepiej się czyta o seksownym młodym Donie niż o jakimś starym pierniku który już nie ogarnia życia.
Książka spodoba się osobom które lubią dużo brutalnego seksu, dużo opisów ubrań, nowych aut..Jedyne co ciśnie mi się na usta to to, że Laura to dziwka materialistka która nieświadomie znalazła sobie wspaniałego sponsora. Ale może w kolejnych częściach się to zmieni? Może Don spowoduje u niej przyjemną zmianę i nastawie się lepiej do kolejnych części?
Któż to wie..