Gajowy recenzja

Riley po śmierci matki wyrusza na spotkanie z Janem. Mężczyzna jest pisarzem, dość ekscentrycznym, jednak wydaje się że matka kobiety miała plan, który obejmował tę dwójkę. Relacja między bohaterami się zmienia, oboje się poznają. A Riley dostaje szansę na zdobycie kolejnych wspomnień o mamie, a także zrozumienie, jaką ważną pracę wykonywała. Czy Riley w końcu odkryje tajemnice jakie skrywała jej mama?

Wow! To był mój komentarz. Jeśli oczekiwaliście obyczajówki z trudnym tematem to dostajecie więcej. Dominika, postawiła na więcej. Świetnie ukazana jest tutaj przede wszystkim więź młodej Riley z tytułowym Gajowym. Otrzymujemy możliwość zagłębienia się w historię tej dwójki, mając nadzieję że przy okazji na jaw wyjdą tajemnice mamy Riley. I tak się dzieje. Ten plot twist powoduje, że jeszcze bardziej chcemy się dowiedzieć co wydarzy się na kolejnych stronach książki. Druga część książki zdecydowanie jest dla mnie lepsza i to było niemałe zaskoczenie. Wciąż się zastanawiam jak ja bym się zachowała w takiej sytuacji, a jak świetnie sobie poradziła z nią główna bohaterka.

To książka inna niż wszystkie. Według mnie pasuje do tak wielu gatunków, że każdy spokojnie znalazłby coś dla siebie. Dominika postarała się, żeby każdy czytelnik mógł odnaleźć swoją cząstkę. A przede wszystkim, sprawiła, że chcieliśmy się dowiedzieć w jaki sposób ta cała historia się zakończy. Czytając mamy wrażenie, że zagłębiamy się w życie innej osoby, która niekoniecznie nas tam chce, która wolałaby, spędzić ten czas sama, a jednak nie może się powstrzymać by nam nie pokazać tego co widzi, z czym żyje, co robi dla innych.

Musze także zwrócić uwagę, na to jak świetnie jest książka wykonana. Jak bardzo dobrze się ją czyta. Co chwilę otrzymujemy zdjęcia, dzięki którym łatwiej nam wczuć się w sytuację bohaterów i przeżywamy wydarzenia w powieści razem z nimi.

Dominiko, zrobiłaś kawał dobrej roboty. Twój warsztat pisarski się poprawił, a przy okazji świetnie dopracowałaś cała otoczkę.
Serdecznie Polecam!