Ratownik. Głębia namiętności recenzja

„Ratownik Głębia namiętności” to moje pierwsze spotkanie z tą serią. Jakoś wcześniej nie miałam okazji po nią sięgnąć, ale przecież książki Kamili Mikołajczyk nie mogłam sobie odmówić, dlatego długo się nie zastanawiałam. Poprzednie książki autorki bardzo mi się podobały, także już od samego początku przeczuwałam, że i ta będzie naprawdę dobra. I nie zawiodłam się! Po raz kolejny historia tak bardzo mnie pochłonęła, że żal było ją kończyć!

Główna bohaterka Laura, mieszka wraz z rodzicam w niezwykle pięknym miejscu. Codziennie rano ma możliwość podziwiania zachodu i wschodu słońca, co więcej mieszkanie przy samym jeziorze ma rownież swoje plusy. Jej rodzice prowadzą ośrodek wypoczynkowy, dlatego dziewczyna nie powinna narzekać na nudę. Czy tak też jest? Niestety Laura skrywa pewien sekret, który skutecznie przekreśla jej miłość do wody i do miejsca, w którym dziennie przebywa… Mamy tu też Michała, który pewnego dnia nakrywa swoją dziewczynę na zdradzie z jego przyjacielem. Chłopak postanawia „zmienić otoczenie” i wyjechać do Zatonia, gdzie rozpocznie pracę jako ratownik w ośrodku wypoczynkowym, należącym do rodziców Laury. Gdy już na samym początku, Michał spotka zapłakaną Laurę, chłopak za wszelką cenę będzie chciał odkryć przyczynę jej problemów. Ale czy to mu się uda?

Ja się pytam, czy u nas też są tacy ratownicy na basenach? Bo jak tak to chyba zacznę szukać odpowiedniego stroju kąpielowego! :P Ale żarty żartami, przejdźmy do konkretów. „Ratownik. Głębia namiętności” to książka, która ogromnie mi się podobała. Jest idealna na lato, ale nie tylko, bo powiem szczerze, nawet w jesienne czy zimowe wieczory, rozgrzeje Was do czerwoności! Sam prolog mocno mnie zaciekawił, choć trochę zbił mnie z tropu i przez chwilę zastanawiałam się czy to będzie zwykły romans, czy taki z domieszką thrillera. Ale im dalej tym moje wątpliwości zostały rozwiane, choć nie powiem autorka wzbudziła moje zainteresowanie już od samego początku. Bardzo chciałam się dowiedzieć o co w tym wszystkim chodzi, dlatego cieżko było się oderwać od czytania. Postać Michała polubiłam już od samego początku, był takim zwykłym (czyt.idealnym) facetem, poukładanym, mądrym, dla którego liczyły się określone wartości. To jak traktował innych, jego bezinteresowna pomoc, dosłownie mnie urzekła. Z kolei Laura trochę mnie momentami irytowała, bo miała takie „chwiejne” humory i zachowania, jednakże życie w jakim żyła i to co przeżyła, niejako je tłumaczyły. Akcja w książce toczy się w idealnym tempie, relacja między tą dwójką rozwija się powoli, tak jak to powinno być. I właśnie to w książkach autorki uwielbiam! To jak skrupulatnie i dokładnie tworzy swoje historie, przez co wszystko co się w nich dzieje, jest takie rzeczywiste. Czytając je, człowiek czuje się jakby stał obok głównych bohaterów i przeżywał wszystko wraz z nimi! Koniecznie musicie poznać historie Michała i Laury. Gorąco Wam ją polecam!