Almas, Diament pustyni recenzja

Sięgając po powieść „Almas. Diament pustyni” byłam jej niezwykle ciekawa. Kulturą i światem arabskim zaczęłam się interesować dwa lata temu, kiedy pochłaniałam powieści Laili Shakuri. Kiedy tylko zobaczyłam zapowiedź tej książki wiedziałam, że będę musiała ją przeczytać. Jednak, czy autorka spełniła moje oczekiwania? Tego dowiecie się czytając recenzję.

Almas wraz z matką i siostrami po odejściu ojca wyjeżdżają do Dubaju, gdzie mieszka ciotka Almas. Dziewczyna jest niezwykle ciekawa tego świata, ponieważ jest on mocno idealizowany. Po przyjeździe do tego miasta wszystko wydaje się cudowne. Jednak rzeczywistość jest trochę inna. Dziewczynki w szkole są początkowo gnębione i trochę ciężko im się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Kiedy Almas dorasta dostaje od kuzynki propozycję udziału w imprezie arabskiego szejka… Jednak rzeczywistość nie pokryje się z wyobrażeniem, a Almas będzie musiała poświęcić to co ma najcenniejsze…

„Almas. Diament pustyni” to powieść, która z jednej strony mi się podobała, a z drugiej była trochę szokująca. Jest to historia młodej dziewczyny, która poświęca siebie, aby rodzinie było lepiej. Książka ta jest niezwykle poruszająca i ukazująca, że nie zawsze to co słyszymy z opowieści ma odwzorowanie w rzeczywistości.

Autorka świetnie przedstawia nam świat dubajskich bogaczy. Ludzi, którzy nie żałują pieniędzy na zabawę i kobiety. Ukazując ten świat od środka szokuje czytelnika rozgrywającymi się tam wydarzeniami. Ponadto uważa się religię arabską za bardzo radykalistyczną, jednak w dzisiejszych czasach tylko te biedne jednostki przestrzegają jej zasad. Dubaj to miasto kojarzące się bohaterce z wolnością, odmiennością i wyzwoleniem.

Świetnie jest poprowadzony również wątek miłości między Almas, a pewnym Marokańczykiem. Chociaż tutaj się mogę przyczepić o to, że ich relacja nabierała tempa w zastraszająco szybkim tempie. Mimo wszystko od początku im kibicowałam. Wielkim plusem jest to, że na końcu mamy ukazaną to historię oczami Nasira, więc wszystkie przez nas słabo zrozumiane sytuacje nabierają innego znaczenia.

Reasumując „Almas. Diament pustyni” to powieść ciekawa, wciągającą czytelnika, ukazująca inną kulturę, ale również pouczająca. Podczas lektury dochodzimy do refleksji ile tak naprawdę człowiek jest w stanie poświęcić za lepsze życie… Polecam!