Dwie dusze recenzja

Książka pt. Dwie dusze zaintrygowała mnie swoją okładką na tyle mocno, że postanowiłam zapoznać się z nią bliżej. Z opisu możemy dowiedzieć się, że książka przypomina sagę Zmierzch tyle, że głównymi bohaterami są Anioły i Demony.

Poznajemy Wiktorię, dziewczyna właśnie ukończyła studia na kierunku psychologia i stanęła przed trudnym zadaniem znalezienia pracy. Po nieudanym pierwszym podejściu kiedy jej podanie zostało odrzucone postanawia odwiedzić rodzinny dom. Dzięki pomocy swojego ojca dostaje pracę w firmie wujka, wraca więc na stancję i przygotowuję się do rozpoczęcia nowego zajęcia. Niespodziewanie właśnie w pozornie nudnym i nieciekawym miejscu poznaje Artura, przystojnego i tajemniczego mężczyznę. Artur nie jest zwykłym człowiekiem, żyje między dwoma światami między którymi toczy się bitwa. Wiktoria nawet nie wie, że posiada własnego Anioła. Czy Anioła i człowieka może połączyć miłość? Czy uczcie między nimi nie złamie pewnego ładu i zasad?

Książka „Dwie dusze” utrzymana jest w formie romansu paranormalnego. Porównana jest do Sagi Zmierzch lecz ja porównałabym ją do książki Szeptem w której również pojawia się motyw Anioła. Musze niestety przyznać, że jest to jeden z najsłabszych romansów paranormalnych jakie przeczytałam, część wątków jest albo poskracanych albo porozciąganych i tak naprawdę nic się tu nie trzyma. Książka miała potencjał który niestety nie został dobrze wykorzystany. Książka napisana jest prostym i lekkim językiem. Narratorem jest sama główna bohaterka.

Język powieści jest prosty i lekki, nie sprawi czytelnikowi problemów. Książka nie wywołuje u czytelnika żadnych emocji. Moim zdaniem książka jest niedopracowana. Największym plusem książki jest chyba sama okładka która zachęca do przeczytania. Nie polecam przeczytania tej książki wybrednym czytelnikom za to wszyscy inni którzy chcą po prostu przeczytać jakiś paranormalny romans mogą sięgnąć po tą książkę.

Moja ocena: 2/6