Arabska krew recenzja

Czytałam dwie poprzednie powieści Tanyi Valko, ale „Arabska krew” moim zdaniem jest najlepsza. Wywarła na mnie ogromne wrażenie, przeżyłam niespotykane emocje. Bywały fragmenty po przeczytaniu których musiałam odłożyć książkę żeby ochłonąć.
„Arabska krew” opowiada dalsze losy Doroty i Marysi, matki i córki, które po wielu latach rozłąki odnalazły się na nowo. Kobiety chcąc wrócić do starych czasów i planują wakacje w Libii gdzie kiedyś mieszkały.
W trakcie ich pobytu w tym kraju wybucha rewolucja, która ma zmusić do ustąpienia Kadafiego. W kraju dzieje się wiele okrutnych rzeczy, Dorota i Marysia znów zostają rozdzielone. Marysia w swej młodzieńczej głupocie popełnia niewybaczalny błąd. Czy kobietom uda się na nowo odnaleźć? Czy uda im się uciec z wojennej zawieruchy? Jaką wielką tajemnicę ukrywa Marysia?
Czytając „Arabską krew” czytelnik przeżyje bardzo dużo silnych emocji, wzruszeń. Nieraz doprowadzony zostanie do wściekłości, do łez i złości. Czytając tę książkę człowiek zastanawia się jak ludzie tej samej narodowości, można rzec bracia mogą zgotować sobie taki los. Zabijali nie tylko wojskowych, ale przede wszystkim cywilów: niewinne kobiety i dzieci. Malutkie dziewczynki były gwałcone przez najemników.
Książkę mimo tych wielu przeżyć czyta się jednym tchem. Bardzo spodoba się czytelnikom lubiącym kulturę arabską, ich zwyczaje i kuchnię.
Ostrzegam osoby wrażliwe, książka wywołuje bardzo silne emocje. Ja nawet teraz dwa tygodnie po przeczytaniu jej przeżywam wszystko na nowo.