Bardzo cicha noc recenzja

Iga to młoda kobieta, która tkwi w małżeństwie, gdzie brakuje ciepła i miłości. Piotr ją poniża, bije i wykorzystuje. Gdy pewnego dnia przyłapuje go w biurze na zdradzie z sekretarką, coś w niej pęka. Kobieta pragnie się go pozbyć. Jedzie do przyjaciółki, Kaśki, by się wygadać i zapić złość na męża. Pod wpływem alkoholu rodzi się w jej głowie pomysł, by zabić Piotra. Iga chce wynająć płatnego zabójcę, jednak przypadkowo w ten sposób trafia na Wiktora. To mężczyzna, który dopiero wyszedł z więzienia, gdzie spędził dwa lata za przekręty finansowe. Ostatecznie go uniewinniono, choć trauma pozostała. Mimo iż Wiktor nie jest tym, za kogo ma go Iga, postanawia jej pomóc. Obmyślają plan, wyjeżdżają w Bieszczady i tam wspólnie spędzają święta.

Bardzo cicha noc to książka, która bardzo mnie zaskoczyła. Spodziewałam się uroczej, świątecznej powieści, pełnej miłości i czułości. Dostałam natomiast historię dwojga ludzi w trudnych sytuacjach życiowych, którzy w ogóle nie myślą o miłości. Ich drogi się schodzą, lecz nie będzie to relacja łatwa i romantyczna. Choć będzie namiętność i pożądanie, bowiem między bohaterami od samego początku zaiskrzyło. Ba! Będą walić pioruny! Momentami będzie bardzo intensywnie i intymnie.

Klimat świąt występuje jedynie w tle, choć da się go wyczuć. Domek w Bieszczadach, pachnąca choinka, wnętrza wypełnione dekoracjami świątecznymi, pierogi...

Jeżeli o mnie chodzi, nie lubię czytać książek, w której występują wulgaryzmy, więc bardzo mi to przeszkadzało w Bardzo cichej nocy. Jeżeli jeszcze do czegoś mam się doczepić, uważam, iż było zbyt dużo erotyzmu, a ilość owych scen przekroczyła granicę dobrego smaku. Wiktor był zbyt pewny siebie, a Iga ulegała mu zdecydowanie za często. Mężczyzna nie powinien w taki sposób traktować kobiety. Wiktor pomiatał Igą na prawo i lewo, nie zwracał się do niej z szacunkiem.

Głównym wątkiem w powieści jest miłość. Czy teraz jest odpowiedni czas na rodzące się pomiędzy bohaterami uczucie? Czy wspólnie spojrzą w przyszłość?

Akcja rozgrywa się w bardzo szybkim tempie, a historia opowiedziana jest zarówno z pozycji Igi, jak i Wiktora. Takie zabiegi artystyczne są według mnie najlepsze, ponieważ możemy spojrzeć na sytuację zarówno damskim, jak i męskim okiem. A takie spojrzenie zawsze diametralnie się od siebie różni.

Polecam na leniwe, zimne wieczory.

Za udostępnienie dziękuję #wydawnictwokobiece.

Recenzja znajduje się na mojej stronie: www.zabookowana.pl