Be My Ever recenzja

Everlee jest główną bohaterką powieści :Be My Ever", wyjeżdża na studia na drugi koniec Ameryki. Dziewczyna nie chce zwracać na siebie uwagi, bo pragnie w końcu wieść spokojne życie. Nie jest to jednak takie proste, ponieważ niemalże od razu wpada w oko jednemu z futbolistów. On jest nią zachwycony, a ona na początku wręcz przeciwnie. Maverick jest tylko z pozoru przystojnym "mięśniakiem", a w głębi serca to wrażliwy i bardzo zraniony mężczyzna. Chce pomóc Everlee, w walce z jej demonami, pragnie tego, aby z oczu dziewczyny zniknął smutek.
Z biegiem czasu widzimy, że mimo iż dziewczyna próbuje ułożyć sobie życie na nowo i zapomnieć o wydarzeniach z przeszłości, przeszłość sama się o nią dopomina.

Cytat, który jest powyżej, pochodzi z tej książki. Idealnie pokazuje, jaka prawdziwa jest ta historia i jak wielu z nas może się utożsamiać z głównymi bohaterami. W życiu każdego człowieka, przychodzi czas kiedy przestaje być pięknie i kolorowo i zastanawiamy się nad sensem życia. Głównych bohaterów spotyka wielka tragedia, próbują walczyć ze swoją przykrą przeszłością, ale jak się okazuje nie jest to takie proste. "Be My Ever" otwiera oczy ważne tematy, ale także nie raz wywołuje uśmiech na naszej twarzy, za sprawą oryginalnych i zabawnych dialogów. Porusza dogłębnie i zmusza do refleksji. Moim zdaniem zwraca uwagę, na to jakim wielkim problemem jest depresja i inne choroby psychiczne u młodych ludzi, ale nie tylko. Czytając tę książkę byłam całkiem oderwana od rzeczywistości, pochłaniałam ją całą sobą i przeczytałam jednym tchem. Historia pokazuje również to, iż nie każdemu powinniśmy ufać, a ten kto z pozoru jest naszym przyjacielem, może wbić nam nóż w plecy.
W książce znajdują się także niezwykle piękne wiersze. Wszystko razem komponuje się idealnie, tworzy niepowtarzalną historię, do której z chęcią się wraca. A zakończenie jest bardzo zaskakujące, ciężko uwierzyć w to wszystko co tam się dzieje.
Ja zdecydowanie z niecierpliwością czekam na kontynuację!