Bereza recenzja

„Bereza” to książka do której sięgnięcia skłonił mnie opis, ale również to, że nigdy nie słyszałam o tym obozie. Jako fanka powieści historycznych wiedziałam, że ta książka będzie dla mnie zarówno pouczająca jak i ważna.

Obóz w Berezie został utworzony w 1934 roku, kiedy to jeszcze nikt nie słyszał i nie myślał o obozach koncentracyjnych. W tej książce znajdziemy opisy z czasów jego powstania, aż po zakończenie jego działalności. Dowiemy się wielu ciekawych szczegółów jego dotyczących. Poznamy wspomnienia więźniów. I choć to nie jest obóz koncentracyjny to porównując jest bardzo podobny, a nawet gorszy.

Sięgając po książkę „Bereza” trzeba się do tej lektury nastawić psychicznie. Nie jest to książka, ani łatwa, ani przyjemna. Nie da się jej przeczytać za jednym razem. Opisy życia więziennego są tak drastyczne, że nie da się nie przerwać czytania. Potrzeba czasu na oswojenie się z tym wszystkim.

„Bereza” to książka, która głęboko zapisze się w pamięci czytelnika. Bolesne i traumatyczne wspomnienia więźniów sprawiają, że czytelnika musi książkę co chwilę odkładać. Powieść ta jest jeszcze straszniejsza i bardziej przerażająca, ponieważ mamy świadomość, że to działo się naprawdę. Ciężko nam uwierzyć, że można traktować ludzi gorzej niż zwierzęta!

Najbardziej przykrą rzeczą dla mnie jest to, że nie mówią o tym w szkole. Sama miałam historię rozszerzoną, a o tym obozie słyszę pierwszy raz. „Bereza” to książka, którą powinien poznać każdy interesujący się historią. Nie możemy pozwolić na to, aby takie wydarzenia odeszły w zapomnienie.

Jestem bardzo zaskoczona wiedzą autora. Książka jest napisana przystępnym i zrozumiałym językiem, a wiedza merytoryczna jest naprawdę ogromna. Widać, że autor poświęcił tutaj mnóstwo czasu na wyszukiwanie informacji. Znajdziemy tutaj odnośniki i wspomnienia z innych książek dotyczących Berezy.

Reasumując „Bereza” to książka trudna. Książka, której czytanie boli. Ukazuje przerażające fakty z działalności obozu. Pokazuje jak człowiek może się zatracić w okrucieństwie, a zadawanie bólu i torturowanie innych staje się przyjemnością. Ta książka jest przeznaczona dla ludzi o mocnych nerwach, gdyż niektóre opisy są naprawdę drastyczne. Obrzydliwości jakich dopuszczali się strażnicy są nie do pomyślenia.

Książkę z całego serca polecam, jednak miejcie świadomość, że na tę lekturę potrzeba zarówno czasu jak i mocnych nerwów.