Wciąż o tobie śnię recenzja

O Fannie Flagg czytałam wiele pochlebnych opinii. Nigdy jednak nie dane mi było przeczytać jakiejkolwiek z jej książek. Owszem oglądałam "Smażone, zielone pomidory", ale skończyło się tylko na tej jednej ekranizacji. Jako, że jestem jeszcze przed moim ostatnim egzaminem, potrzebowałam lektury łatwej, lekkiej i przyjemnej. Właśnie tego mi było trzeba.

Bohaterką powieści jest Maggie. Dziś dojrzała i gorzko doświadczona przez los kobieta, a kiedyś młoda Miss Alabamy, o niespotykanej urodzie i charakterze anioła. Kobieta postanawia pożegnać się ze światem i sama zadecydować o sposobie swojej śmierci. Bo cóż jej pozostało? Samotne wieczory spędzone w pustym mieszkaniu przy akompaniamencie telewizora, który jakby na złość, zewsząd bombarduje ją tragicznymi newsami ze świata. Jeden niewybaczalny błąd z przeszłości całkowicie zaważył na jej losie. Po śmierci swojej mentorki, szefowej i przyjaciółki - Hazel - Maggie nie widzi powodu, dla którego życie na ziemi miałoby jeszcze sens.

Jeszcze ciekawszą postacią od Maggie, jest wspomniana wyżej Hazel. Jest to idealny portret kobiety sukcesu. Cieszy się szacunkiem i ogromną sympatią swoich współpracowników, jest zdecydowana i silna, a przede wszystkim nigdy nie narzeka i za każdym razem wierzy w całkowity sukces. Jest typem osobowości, o której każdy z nas już kiedyś słyszał. Kiedy okazuje się, że Hazel ma niecały metr wzrostu, czytelnik czuje jeszcze większy podziw i szacunek.

Maggie wiedzie życie jako agentka nieruchomości, wiecznie tęskniąca za latami minionymi. Czy jej samobójcze plany zostaną niespodziewanie pokrzyżowane? Co ważnego o życiu dowie się Maggie i czy w na pewno w każdym wieku jest szansa na nowy start?

Książka zaskakuje bardzo pozytywnie. Zdecydowanie zaliczę ją do lektur lekkich i bardzo wakacyjnych, ale przy okazji szalenie zabawnych i napisanych w bardzo inteligenty sposób. Nie każda lektura szanującego się książkoholika powinna być klasyką literatury bądź wyjść z pod pióra laureata Nagrody Nobla. "Wciąż o Tobie śnię" jest powieścią o radości życia, o wiecznej nadziei, o tym jak los potrafi zaskoczyć człowieka w najmniej oczekiwanym momencie. Jest jak kubek ciepłej czekolady w deszczowy i chłodny dzień. Oczami wyobraźni widzę już jej ekranizację. Polecam!