Biały ptak recenzja

Biały ptak. Niesie nadzieję i radość. Jest czysty i niewinny. Wyzwala w nas radość i oczekiwanie. Oczekiwanie na lepszą przyszłość, pełną miłości i szczęścia …

Trwa II wojna światowa. Chłopiec chorujący na chorobę polio, pomaga koleżance z ławki, żydowskiej dziewczynce przed wywiezieniem jej na pewną śmierć, do obozu koncentracyjnego. On wyciągnął do niej pomocną dłoń, chociaż ona wraz z innymi dziećmi naśmiewała się z jego choroby i z zajęcia jego ojca. Nigdy go nie broniła ani nie zamieniła z nim żadnego słowa, a przez lata siedzieli w szkole w jednej ławce. Jednak on dał jej schronienie w swoim domu, rodzice zapewnili jej opieką, traktowali jak członka rodziny. Bronił jej zaciekle przed oprawcami nawet nie zważając na to, że jemu może grozić niebezpieczeństwo za pomoc i ukrywanie Żydów. Czy rodząca się między nimi nić przyjaźni i zrozumienia ma szansę przetrwać? Czy pomimo krwawych działań wojsk niemieckich mają szansę na przeżycie wojny? Jak potoczą się ich dalsze losy?

Biały ptak to cudowna i piękna opowieść o odwadze, sile nadziei i dobroci. Ukazuje młodych ludzi jako bohaterów walczących ze złem, z oprawcą niemieckim, z trudnościami i przeciwnościami losu. A wszystko ma miejsce podczas wojny, co tylko jeszcze bardziej nadaje większej rangi czynom i zachowaniom tych młodych bohaterów. Julien za wszelką cenę chronił Sarę, za punkt honoru obrał sobie pomoc dziewczynce, pomimo że ona w przeszłości go raniła. Zapomniał o wszelkim wyrządzonym mu złu, liczyła się dla niego teraźniejszość, chęć niesienia pomocy innym, słabszym i liczącym na to. Czynienie dobra bez względu na możliwe do poniesienia koszty i restrykcje była jego celem, przyświecała jego czynom i działaniom.

„Najlepsza przyjaźń to taka, w której nie są potrzebne słowa”.

Wrażliwa i niezapomniana historia, która na zawsze utkwi nam w pamięci. Skłania do głębokich refleksji, zastanowienia się nad własnych systemem wartości. Ale też zmusza do odpowiedzi na pytanie, czy ja dzisiaj, postąpiłbym analogicznie jak Julien? Jakie wartości są dla mnie cenne? Czy życie drugiego człowieka ma dla mnie wartość i jestem gotowy na poświęcenia dla niego? Nie jestem pewna i przekonania, że odpowiedź na to pytanie zawsze będzie pozytywna.

Takie sytuacje, gdzie mamy wspólnego groźnego wroga zbliżają ludzi do siebie, nawet dzielące ich wcześniej poglądy czy zachowania, nie liczą się w obliczu zagrożenia. Ludzie potrafią przełamać wzajemną niechęć i być ponad wszystkim, ponad wszelkimi podziałami czy nawet przekonaniami.

„Czas płynie. To jedyne, czego w życiu możemy być pewni: że nie staje się w miejscu. Dla nikogo. I z żadnego powodu. Czas maszeruje, bez względu na wszystko”.

Biały ptak powinien obowiązkowo znaleźć godne miejsce na stałe w kanonie obowiązkowych lektur szkolnych i to najlepiej już w pierwszych klasach nauczania. Dzieci od wczesnych lat powinny być edukowane i przygotowywane do „walki” ze złem, krzywdą i niesprawiedliwością. Powinno się je uwrażliwiać na dobro i pokazywać, że czynienie dobra daje wielką radość i satysfakcję, pozwala być lepszym człowiekiem.

Czuję wielką radość, że miałam okazję zetknąć się z tą historią. Jak wiele by mnie ominęło, gdyby Biały ptak nie wpadł w moje ręce. Dziękuję, że takie historie powstają.

„W życiu można zapomnieć wielu rzeczy, ale nie zapomina się życzliwości. Tak jak miłość, zostaje z tobą … na zawsze”.

Nawet się nie zastanawiajcie, po tę opowieść obowiązkowo trzeba sięgnąć. Mądra, wartościowa, godna uwagi, ale najważniejsze - wskazuje jasno i wyraźnie cel, który powinien przyświecać każdemu człowiekowi. Bądźcie dobrzy! Miłujcie się! Szanujcie się!