Recenzja książki Brud

Rodzina dla mnie to osoby, które kocham ponad wszystko, chcę przebywać jak najczęściej z nimi, troszczyć się o nich, polegać na nich a oni na mnie. Autor w książce „Brud” przedstawił całkiem inną wizję rodziny. Główny bohater Galen, był wychowywany przez matkę a ojca nie posiadał. Surowy i przemocowy dziadek umarł a babcia została oddana do domu opieki. To właśnie jej słowa utkwiły we mnie najbardziej.
📚
📚
„- wiesz jak to jest nie pamiętać? - Nie - To jak być nikim, ale wciąż musieć żyć.”
📚
📚
Mam nadzieję, że nie będzie mi dane tego doświadczyć. Chciwa ciotka Helen pojawia się w ich domu, wraz ze swoją rozwiązłą córeczką, która pcha się do łóżka swojemu kuzynowi, tylko po to, aby zdobyć jakiekolwiek pieniądze z rodzinnego majątku. Ciągle ubliża matce i siostrze, wytyka żale sprzed lat, ale i życzy śmierci swojej rodzicielce, nie boi się jej powiedzieć tego prosto w twarz. Matka Galena jest kochająca i opiekuńcza do czasu aż na własne oczy widzi syna z kuzynką popełniających kazirodztwo. Jak ta historia się zakończy?
📚
📚
Autor porusza wiele wątków, potrafi manipulować emocjami czytelnika. Wchodzi w głowę Galena i opowiada nam jakie odczucia, emocje nim w danym momencie targają. Glówny bohater został bardzo ciekawie przedstawiony. Z jednej strony wrażliwy, kochający, uczynny, a z drugiej posiadający cechy szaleńca, kiedy nadepnie się mu na odcisk.Tytuł idealnie pasuje do opisywanej historii, w tej rodzinie panuje nienawiść i żądza pieniądza, jeden wielki brud gromadzony latami, brak tu miłości. To trudna lektura, ale jakże realna. Ciekawa fabuła przyciąga i daje wiele do myślenia.