Prawdziwe życie recenzja

Kay i Gerda we współczesnym świecie złym. I nie muszą iść do lasu. Las przyjdzie do nich. Martwy. Rozwiesi w pokoju trupów strach. Pomiędzy porożami, szklanymi oczami, cennym kłem i wypchaną hieną, której śmiech niesie się po domu, gdy ojciec, pozbawiony największej miłości - polowań, bije matkę.⁣ ⁣

Tak wygląda "Prawdziwe życie". Ojciec poluje, ogląda telewizję, pije. Wrze w nim agresja, zaborczość, dzikość. Przez niego budzi się pogarda dla matki, jej słabości, ułomnego bytu, w którym miłość do zwierząt stanowi łatę na emocjonalne dziury. I ta dwójka, z dzieciństwem przekreślonym, bo ani Pani Niteczka i Pan Mistrz, ani nawet Lodziarz z "Walcem kwiatów" nie wystarczą na więcej niż chwilę. ⁣
A gdy dzieciom w twarz wybuchnie śmierć, zniknie jedyny powód by żyć - słoneczny uśmiech braciszka. Ten "śmiech Gilles`a potrafił leczyć wszystkie rany".⁣
⁣
Jak przywrócić dawny świat, jedyny sposób na dalsze trwanie, gdy ma się zaledwie dziesięć lat? Jak cofnąć czas by BYĆ od nowa? Może Monika spod lasu wie, może fizyka podpowie... Tak, fizyka, ta mądra i dająca nadzieję! Ta od dzielnej Marii Curie, od mądrego nauczyciela i jego żony ze straszną historią skrytą pod maską. Fizyka od obliczeń, filmów, prawdopodobieństw. I od wiary przywróconej.⁣ ⁣
Tymczasem hiena wybiera nowe mieszkania i umysły, czai się nocą na koty, na Dowkę przyjaciółkę się czai. Z siostry i córki każe w ciemnym lesie czynić zwierzynę łowną, pierwsze zachwyty i miłości każe zmiażdżyć. ⁣
Nie ma ciszy, budzi się gniew, kiełkuje sprzeciw, zwierz staje przed zwierzem.⁣
⁣
To niezwykła kiążka, prowadzona spokojnymi zdaniami do punktów, które niespodziewanie wbiją w nas kolce. Które zacisną nam zęby i wzbudzą strach. Gniew, pogardę, wrzask na zło i przeciw niemu. Książka, która opowiada o zapadaniu się, o traumie którą karmi zapatrzenie w drapieżnika. Książka, w której wraz z bohaterką dorastamy do odwagi⁣ ⁣

Czasem potrzeba tragedii by matka miała oczy, by brat dostrzegł rozmiar czerni pod powierzchnią zabawy. Trzeba skrajności by wyjść z letargu i zniszczyć jego powód. Trzeba odwagi ponad lęk, by jeszcze ten jeden raz pochylić się nad prawdziwym życiem.

Gdy dotarłam do ostatniej strony byłam wstrząśnięta ale i spokojna wiarą w odwagę. Tylko, że mijają godziny a ja znów słyszę śmiech hien. Tych spoza zamkniętych drzwi i oczu. Znów wiem czym jest urwany oddech w ciemnym lesie i zwinięcie w kłębek w oczekiwaniu na razy. I właśnie to świadczy o tym, jak dobry jest to debiut. (Jest głęboka noc a ja piszę recenzję. Bo ta książka jest nocą.). Dziękuję Wydawnictwu Znak Literanova. Ogromnie.

Pani_Ka Czyta