Chołod recenzja

Szczepan Twardoch "Chołod",

W ubiegłym roku jedną z najlepszych przeczytanych przeze mnie książek była "Pokora". Lubię ją z resztą najbardziej z poznanych do tej pory tytułów autora, choć zanim ją przeczytałam moim ulubieńcem było "Królestwo". W ogóle, z każdą kolejną książką po którą sięgam, w moim prywatnym "twardochowym" rankingu poprzeczka okazuje się być coraz wyżej zawieszona. Tym bardziej więc ciekawa byłam "Chołodu". Kolejnego pojawiającego się bohatera a także miejsca akcji, która tym razem przenosi się gdzieś w zapomniane przez człowieka północne krańce Związku Sowieckiego.

I chociaż kupiłam egzemplarz papierowy powieści zupełnie przypadkiem trafiłam na @empikgo na szczególny audiobook – słuchowisko, w którym w postać Szczepana Twardocha wcielił się sam pisarz, natomiast wspomnienia Konrada Wilgelmowicza czyta Bartłomiej Topa. Specjalnej dawki emocji dostarczają natomiast, poza innymi występującymi w słuchowisku postaciami, niesamowite efekty dźwiękowe potęgujące nie tylko wrażenia słuchowe, ale również pobudzające wyobraźnię. Powodujace, że miałam niesamowite poczucie towarzyszenia bohaterom opowiadanej historii w ich przepełnionej odgłosami tajgi i tundry codzienności, odprawianych rutuałach czy budowanych pomiędzy nimi relacjami we wspólnocie, której nie dotknęły żadne światowe wydarzenia. Do czasu. Okazuje się bowiem, że sowiecki system jest wszędzie i po każdego będzie w stanie wyciągnąć swoje krwawe dłonie.

Bardzo bliski jest mi typ bohatera, którego po raz kolejny kreuje Szczepan Twardoch. Czy to byłby Jakub Szapiro z "Króla", a potem "Królestwa", Alojzy Pokora z bohater "Pokory" czy wreszcie Konrad Widuch, okazuje się, że życie tychże przeplatają, poza szczególnymi wydarzeniami dziejowymi, także niezliczone osobiste rozterki.

Konrad Wilgelmowicz Widuch opuścił swój dom w Pilchowicach jako nastolatek jeszcze przed I wojną światową, by wreszcie jako skazany przez sowiecki ustrój bolszewik trafić do łagru, a potem z niego uciec, docierając do Chołodu, krainy, którą rządzi nie znająca kompromisów natura. Będziemy więc świadkami tego jak w "Chołodzie" przeplatywać się będzie brutalność obecnego życia Widucha z ciepłymi wspomnieniami dotyczącymi żony i córek, jak będący tylko jednym z okruchów tego świata człowiek zmuszony zostanie do radzenia sobie i stawania do nieustannej walki z potęgą otaczającej go zewsząd natury, do toczenia batalii z głodem, niedźwiedziami, w końcu do zmagań z innym człowiekiem, a przede wszystkim z samym sobą.

Oryginalny, a także szalenie zróżnicowany język, liczne retrospekcje, wreszcie różnorodne tempo akcji to elementy, które cechują "Chołod", jednocześnie tworząc opowieść, od której ciężko jest się oderwać.